Song of Solomon -2 -

ရှောလမုန်သီချင်း - ၂

နွေဦးအလှ

1ကျွန်မသည် ရှာရုန်အရပ်နှင်းဆီပွင့်၊ ကွင်းပြင်၌ပေါက်သော နှင်းပွင့်မျှသာဖြစ်ပါ၏။

2ဆူးတောထဲမှာ နှင်းပွင့်ထင်သကဲ့သို့၊ ငါချစ်သော သတို့သမီးသည် လူမျိုးသမီးစုထဲမှာ ထင်ပေ၏။

3တောပင်စုထဲမှာ ရှောက်ချိုပင်ကဲ့သို့ ငါချစ်ရာသခင်သည် လူမျိုးသားစုထဲမှာ ဖြစ်တော်မူ၏။ ငါသည် သူ၏အရိပ်ဝယ် ပျော်မွေ့နေထိုင်၍၊ မြိန်စွာသောအသီးကို စားရ၏။ 4ပွဲခံရာအိမ်သို့ ငါ့ကိုဆောင်သွား၍၊ မေတ္တာတော်အလံကို ငါ့အပေါ်မှာ မိုးတော်မူပြီ။ 5ငါသည် ချစ်ခြင်းအားဖြင့် ကြင်နာသည်ဖြစ်၍၊ ငါ့ကို စပျစ်သီးပျဉ်နှင့် အားဖြည့်ကြပါ။ ရှောက်ချိုသီးကို ကျွေး၍ သက်သာစေကြပါ။ 6သခင်၏လက်ဝဲလက်သည် ငါ့ခေါင်းကို ထောက်မလျက်၊ လက်ယာလက်သည် ငါ့ကိုဖက်လျက် နေတော်မူပါစေ။

7ယေရုရှလင်မြို့သမီးတို့၊ ငါချစ်သောသတို့သမီးသည် အလိုလို မနိုးမီတိုင်အောင်၊ မလှုပ်မနှိုးမည်အကြောင်း၊ တော၌ ကျင်လည်သော သမင်ဒရယ်များကိုတိုင်တည်၍ သင်တို့ကို ငါမှာထား၏။

8ငါချစ်ရာ သခင်၏စကားသံပေ။ ကြည့်ပါ။ တောင်ကြီးတောင်ငယ်တို့ကို ခုန်ကျော်လျက် ကြွလာ၏။ 9ငါချစ်ရာ သခင်သည် သမင်ဒရယ်သငယ်နှင့် တူ၏။ ကြည့်ပါ။ အုတ်ရိုးပြင်မှာ ရပ်တော်မူ၏။ ပြတင်းပေါက်ဝတွင် ကြည့်လျက်၊ ပြတင်းရွက်ကြားမှာ ကိုယ်ကိုပြလျက်နေတော်မူ၏။ 10ငါချစ်ရာသခင်သည် ခေါ်၍ပြောသည်ကား၊ ငါချစ်သောနှမ၊ ငါ၏မိန်းမလှ၊ ထ၍လာခဲ့ပါ။ 11ဆောင်းကာလလွန်ပြီ။ မိုးလည်းကြည်လင်ပြီ။ 12မြေကြီးပေါ်မှာ ပန်းများပွင့်ကြပြီ။ ငှက်တို့ မြည်တွန်ချိန်လည်း ရောက်လေပြီ။ ငါတို့မြေ၌ ချိုးငှက် တွန်သံကိုလည်း ကြားရ၏။ 13သင်္ဘောသဖန်းပင်သည် စိမ်းသောအသီးကို မှည့်စေ၏။ စပျစ်နွယ်ပင်လည်း ပွင့်လျက် မွှေးကြိုင်၏။ ငါချစ်သောနှမ၊ ငါ၏မိန်းမလှ၊ ထ၍လာခဲ့ပါ။ 14တောင်ပေါ်၌ ခိုလှုံရာကျောက်ကြားတွင်ရှိသော ငါ၏ချိုးငှက်၊ သင်၏မျက်နှာကိုမြင်ပါရစေ။ သင်၏စကားသံကို ကြားပါရစေ။ သင်၏စကားသံသည် ချို၏။ သင်၏မျက်နှာလည်း လှ၏။ 15စပျစ်နွယ်ပင်တို့ကို ဖျက်လတ္တံ့သော မြေခွေးများနှင့် မြေခွေးကလေးများကို ငါတို့ဖို့ ဖမ်းကြလော့။ ငါတို့ စပျစ်နွယ်ပင်တို့သည် အပွင့်ပွင့်လျက်ရှိကြ၏။

16ငါချစ်ရာသခင်ကို ငါဆိုင်ပေ၏။ ငါ့ကိုလည်း သခင်ဆိုင်ပေ၏။ နှင်းတော၌ ကျက်စားတော်မူ၏။ 17မိုးမသောက်၊ မှောင်မိုက်အရိပ်မပြေးမီ၊ ငါချစ်ရာသခင်၊ ဗေသာတောင်ပေါ်မှာ သမင်ဒရယ်သငယ်ကဲ့သို့ တစ်ဖန် ပြုတော်မူပါ။

ရှောလမုန်သီချင်း - ၂ (အနက်ဖွင့်)

၂း၁ သူမ၏ပွင့်လင်းပုံနှင့် လောဘရမ္မက်မကြီးတက်ပုံကို ဆက်ရှင်းပြသည်။ သူမသည် ရှာရုန်အရပ်မှ အရိုင်းစပယ်၊ တောနှင်းပန်းမျှသာဖြစ်သည်။ မှန်တင်ခုံပေါ်က ရွှေနှင်းဆီလှလှကို မရည်ရွယ်၊ တော်၀င်ပန်းဖြစ်ဖို့လည်း စိတ်မကူး။ “တောအလှတောသဘာ၀၊ သဘာ၀အလှကိုသာ တန်ဖိုးထားသည်။”

၂း၂ ရှေလမုန်သည် သူမ၏ခွန်းတုန့်ပြန်စကားကြားသောအခါ ထိုသို့မိမိကိုယ်ကို အားငယ်ခြင်းဖြင့် စကားလွှဲဖို့မကြိုးစားရန် ဖျောင်းဖျသည်။ မည်သို့အခြေအနေရှိပါစေ၊ သူ့မျက်ဆံဖြစ်သည်။ ဆူးတောထဲမှ နှင်းပန်းတပွင့်ပါဘဲ။

၂း၃ ရှုလမိတ်ကလည်း ခွန်းတုန့်မလျှော့။ ရှောလမုန်ရဲ့ အချစ်သည် ချိုမြိန်ပါရဲ့။ သစ်တောဝါးတောအလယ်မှ ပန်းသီးပင်နှင့် တူပါသည်။ သခင့်စကား ကြားရတာ ချိုမြိန်ပါရဲ့၊ ပေါင်းဖွဲ့ရတာပျော်ရွှင်ပါရဲ့၊ သို့လဲလေ . . .။

၂း၄-၆ သခင် သင်နှင့်အတူနေရသည့်ကာလသည် ပန်းစည်းပန်းကုံးအလယ်မှာ လှပနေပါသည်။ အချစ်သရဖူဆောင်းခြင်းဖြစ်သည်။ မေတ္တာအလံကို လွှင့်ထူသည်။ မြိန်သောအစာကျွေးကြဦးလော့။ လတ်ဆတ်သော ပန်းသီးကမ်းကြဦးလော့။ ထိုသို့ဆိုလျှင် သူ့ကို နှစ်သက်ချစ်ခင်ခြင်းဖြင့် ပွေ့ဖက်ရာရောက်ပါမည်။

၄။ ယေရုရှလင်သမီးပျိုများအား အပျိုမက သတိပေးချက် (၂း၇)

ယေရုရှလင်သမီး၉ပျိုများသို့ သီချင်း၏သော့ချက်စကားဆိုလိုက်သည်။ ချစ်သွေးစကား ဖြစ်သည်။ သို့သော်ဇာတိသွေးအသား၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာမျိုးမဟုတ် (ဘုရင်၏ပိုးပန်းစကားမျိုးမဟုတ်)။ သမင်ဒရယ်များမတုန်လှုပ်သကဲ့သို့ ငါ့ရဲ့အချစ်မနိုးမခြင်း အတင်းမလှုပ်ကြပါနှင့်။ တနည်းအားဖြင့် “အချစ်စစ်အချစ်မှန်သည် အတင်းဖန်တီး၍မရသကဲ့သို့ ၀ယ်ယူ၍လည်းမရနိုင်။ အသာအယာ ဖူးပွင့်တတ်သော သဘောရှိသည်။၁၀ အကယျ၍ ဣသရလေမြားသညျ အခစြျ၏နိယာမအတိုငျး လိုကျနာလြှငျ ယဟေောဝါဘုရားထံမှ သှဖေညျဖောကျပွနျစရာအကွောငျးမရှိ။

၅။ ရှုလမိတ်ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်သတိရခြင်း၊ မောင်များကအလုပ်ခိုင်းကြသောကြောင့် အတွေး မျှင်ပြတ်ခြင်း ( ၂း၈-၁၇)

၂း၈-၁၄ အချစ်ဆုံးနှင့် အတူကုန်လွန်ခဲ့သော ကာလများကို လွမ်းဆွတ်သတိရနေသည်။ ချစ်သူထံ ပါးရောက်ရှိလာဖို့ တောင်စွယ်တောင်ပွားတောင်တန်းများပြေးလာကြလော့။ ချစ်သူသက်ထား ကျင်လည်ရာတောင်များအပြေးနှင်လာကြလော့။ သမင်ပျိုများခုန်ပေါက်ပြေးလွှာသည့် နှယ်ပြေးလှည့်လာလော့။ မျှော်တော်ယောင်မှန်ပြတင်းဆီက လာနိုးငယ်မျှော်တသသနှင့်လေ။ အချိန်တိုင်းမှာ ချစ်သူစကားကြားယောင်နေဆဲ။ ဆောင်းညမိုက်များ ကျော်လွန်သွားလျက် တမိုးရောက်လာပြန်ပြီး။ ပုရစ်ဖူးငုံသစ်ကြပြန်ပြီ။ ချိုးငှက်တွန်သံချိုနေပြန်ပြီ။ ယော်ရွက်ကြွေ၍ သဖန်းသီးပင်သီးလာပြန်ပြီး။ စပျစ်နွယ်ပျိုပွင့် မွှေးကြိုင်ပြီ။ “အို၊ ဒါတွေ၊ ဒါတွေ မလိုချင်ပါဘူး၊ လိုချင်ဘူး”။

အကယ်၍များ အလာနှေးလျှင် လေသာမှန်ဆောင်အသော့နှင်လာပါ။ မျက်နှာသွယ်လှမြင် ရစေသား။ ချိုအေးသံသာကြားရစေသား။ ယခုမှာမှုရှောင်ခွာကာပုန်းရက်လေသလား။ ကျောက်ဆောင် ထိပ်ဖျားချိုးငှက်များနှယ် အဘယ်မှာပုန်းခိုနေပါသလဲ။

၂း၁၅ လှမျးလို့မဆုံး၊ တမကြျရညျဝဲခိုကျ၊ အပေါငျးအသငျးမိတျဆှမြေားနှငျ့ မောငျနှမမြား ၁၁ရောက်လာကြသဖြင့် အတွေးမျှင််ပြတ်သွားသည်။ စပျစ်နွယ်ပင်ပျိုများကို ဖျက်ဆီးသောမြေခွေး ပေါက်စများကို ဖမ်းဆီးခိုင်သည်။၁၂

၂း၁၆-၁၇ အလိုက်ကမ်းဆိုးမသိကြပါလား။ စိတ်ညစ်လိုက်ပါဘိခြင်း၊ ချစ်သူရည်းစား လွမ်းလို့မပြေ၊ ဆွေးလို့မဆုံးခင် အနှောင့်အယှက်ပယောဂများလိုက်လေခြင်း။ ဘာဘဲဖြစ်စေဖြစ်စေ၊ ချစ်သူအချင်းချင်း ရင်ထဲမှ လွမ်းဆွေးကြလို့တော်ပါသေးရဲ့။ “ပြန်လာပါတော့ ချစ်သူလေး၊ နေညိုစောင်းတော့ ချမ်းလှရောပေါ့၊ မှောင်ရိပ်မ၀င်ခင် သမင်ပျိုပေါက်များနှယ် ဗေသာတောင်ကို ကျော်ဖြတ်ပြေးလာတော့” (ဒို့အချစ်ကို တောင်ကမ်းပါးယံကမစည်းကားနိုင်ဟုဆိုလိုသည်။) သို့သော် မကြားနိုင်ရာ။ ရင်ထဲမှ စကားတွေကိုး။

ယခုအနက်ဖွင့်ကျမ်းကို သက်ဆိုင်ရာတို့၏ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် ဝေမျှပေးထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ မူရင်းကို သွားရောက်ကြည့်ရှုလေ့လာလိုပါက http://bbcmm.net/the-believers-bible-commentary တွင် လေ့လာနိုင်ပါသည်။

တစ်စုံတစ်ခုကို မှတ်ချက်ပြုရေးသားလိုပါက အောက်တွင်ရေးသားဖေါ်ပြနိုင်ပါတယ်။