၇:၁ သားတော်မောင်အား အကျင့်စာရိတ္တပျက်ပြားခြင်းမရှိရန် ဆက်လက် သတိပေးဆုံးမထားသည်။ ပညာရှိစကား နာခံခြင်းသည် ရွှေ၊ ငွေ၊ ဥစ္စာရတနာ စုဆောင်းခြင်းထက် အဖိုးထိုက်တန် သည်။ လောကစည်းစိမ်ကြွယ်ဝခြင်းထက် မြတ်သည်။

၇:၂ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော် နာခံလိုက်လျှောက်ခြင်းသည် ကြွယ်ဝသော အသက်တာခရီးစဉ် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် နှုတ်ကပတ်တော်ကို မျက်ဆန်ကဲ့သို့ တန်ဖိုးထားစောင့်ရှောက်လော။ ဤကျမ်းချက်ကို International Standard Bible Encyclopedia တွင် ဤသို့ဖွင့်ဆိုထားသည်။

            မျက်လုံး၊ မျက်ဝန်း၊ မျက်စေ့ဟု အစိပ်အပိုင်း အမျိုးမျိုးရှိသည့်အနက် မျက်စိတွင် “သူငယ်အိမ်“သည် အရေးကြီးဆုံး အဓိကအစိပ်အပိုင်း ဖြစ်သည်။ မျက်ဆန်ဟုလည်း ခေါ်ကြသည်။ မျက်ခွံ၊ မျက်တောင်များ ဖွင့်လိုက်၊ ပိတ်လိုက် လုပ်ခြင်းသည် ထိုမျက်ဆန်အား ကာကွယ် စောင့်ရှောက်ခြင်း၊ အနားပေးခြင်း၊ လုံခြုံမှုပေးခြင်း ဖြစ်သည်။၁၂

၇:၃ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ကိုယ်နှင့်မကင်းကွာစေရန် လက်ချောင်းများ၌ ချည်ထားလော့ဟု ကဗျာဆန်ဆန် ရေးထားသည်။ နှုတ်ကပတ်တော်များအား စစ်ကြောခြင်းမပြုဘဲ နာခံပါ။ (စိတ်နှလုံးစာရင်းအင်း၌ ရေးသွင်းလော့)ဟု ဆိုသည်။

၇:၄  ပညာကို နှမကဲ့သို့ ချစ်ခင်၍  ဉာဏ်ကို မွေးချင်းပေါက်ဖော်ကဲ့သို့ ခင်တွယ်ပါ။ ဉာဏ်ပညာသည် အမျိုးပျက်သော မိန်းမ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ ထိုမိန်းမမျိုးကို ခပ်ဝေးဝေးမှ ရှောင်ကြဉ်ပါ။

          ၇:၅ ဉာဏ်ပညာကို ဖက်တွယ်သူသည် အကျင့်ပျက်မိန်းမက မဖျက်ဆီးနိုင်။ ဤနေရာတွင် ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးနှစ်ခုကို ဝါကျတခုတည်းတွင် သုံးထားသည်။ အကျင့်ပျက်သောမိန်းမဆိုသည်မှာ ကတိသစ္စာမတည်သူ ဖြစ်သည်။ ဖောက်ပြန်ခြင်းဆိုသည်မှာ မိမိနှင့်မသက်ဆိုင်သော အခြားသူတပါးနှင့် ဆက်ဆံခြင်း ဖြစ်သည်။

၇:၆ အငယ် ၆ ၂၃ ပြည့်တန်ဆာမ၏ မူယာမာယာဖြင့် အတွေ့အကြုံမရှိသော နုနယ်သူများ၊ ဖြားယောင်းသွေးဆောင်ပုံကို ရှင်းပြထားသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို သုတ္တံဆရာက ငါပြတင်းပေါက်မှ လှမ်းကြည့်၍ မြင်ရသောအရာများဟု စာပေအလင်္ကာဖြင့် ရေးထားသည်။

၇:၇   ဦးနှောက်မရှိ၊ ရည်ရွယ်ချက်မရှိသော လူငယ်လူရွယ်များ မြို့လယ်လမ်းမ၊ လမ်းဘေးများတွင် အများအပြားရှိသည်။ အိမ်ပြေးဖြစ်ချင်ဖြစ်နိုင်သည်။ ထိုအချိန်သည် ထိုလူငယ်အတွက် လွတ်မြောက်ခြင်း၊ ပျော်ရွှင်ခြင်းကာလဟု မှတ်ယူနိုင်သည်။ မိုးမမြင် လေမမြင်၊ မိုးကောင်းကင်အိပ်မက်မက်ချိန်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ အမှန်စင်စစ် ထိုသူငယ်သည် အပြစ်ဒုစရိုက်သမားမဟုတ်ပါ။ အတွေ့အကြုံနုနယ်သော သိုက်မြုံယံ လွတ်တော့မည့်ငှက်ငယ် ဖြစ်သည်။

၇:၈ ယခုအန္တရာယ်ဇုံရောက်နေပြီ။ ထိုအကျင့်ပျက်သော မိန်းမအနားသို့ ရောက်သွားမိသည်။ ပျင်းပျင်းရှိသည်နှင့်လှည့်ကြည့်မိပြီ။ ထိုအချိန်မှစ၍ ဒုက္ခရောက်တော့မည်။ အကယ်၍ အလုပ်တခုခုလုပ်နေလျှင် ထိုနေရာသို့ ရောက်ဖြစ်မည်မဟုတ်။ အကယ်၍ ဧဝံဂေလိတရားဟောပြောဖို့ ခြေဆန့်နေလျှင် ထိုသို့ အဖိုးတန်အချိန်ကို ဖြုန်းတီးပစ်မည်မဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်က ဒုစရိုက်အမှုမရှိရန် ပေးသည်မှာ သေချာသွားပြီ။ Isaac Watt က “စာတန်သည် အလုပ်လက်မဲ့နှင့် လူပျင်းများကို အမြဲရှာဖွေစည်းရုံးနေသည်”ဟု ဆိုပါသည်။

၇:၉   တညနေလုံး လမ်းသလားရာမှ နေ့ခင်းမိုးချုပ်နေပြီ။ မှောင်မိုက်ညဉ့်ကာလ ရောက်လာပြီ။ Barnes က “ညဉ့်နက်မှောင်မိုက်ရောက်လာပြီဆိုခြင်းမှာ ထိုသူငယ်၏ ဘဝကို အမှောင်ရိပ်က ဝါးမြိုခြင်း ဖြစ်သည်” ဟုဆိုသည်။

ထိုသူငယ်သည် ပိုးစုန်းကြူးကဲ့သို့ ညဉ့်မှောင်မှာ လေလွင့်ခဲ့သည်။ ထိုသို့ စိတ်အလိုလိုက်၍ ခြေဦးတည့်ရာ လျှောက်သွားသောကြောင့် အပြစ်ဒုစရိုက်နှင့် ကြုံဆုံသွားသည်။ တောမီးလောင်တောကြောင်လက်ခမောင်းခတ်သည် မဟုတ်လား။ ထိုသူများကို စာတန်က လိုက်ရှာနေသည်။ လူ့ဘဝအသက်တာတွင် အကြောင်းရာတခုတည်းနှင့် အကျိုးတရားမဖြစ်ပေါ်နိုင်။ လက်ဝါးနှစ်ဖက်တီးမှသာ လက်ခုပ်မြည်ပါသည်။

၇:၁၀ ထိုအကျင့်ပျက်သောမိန်းမသည် ပုရိသသားများ ကြည့်ချင်ရှုချင်အောင် အလှအပ ချယ်မှုန်းနေပြီ။ ရေမွှေးနံ့သာအမျိုးမျိုး ဆွတ်နေပြီ။ တပါးသူကို မြူဆွယ်ဖျားယောင်းဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။

၇:၁၁–၁၂ အဘယ်မျှ ကျက်သရေယုတ်ကမ်းသနည်း။ ထိုမိန်းမသည် ကျယ်လောင်စွာ ပြောဆိုသည့်အပြင် ရန်လိုစိတ်လည်းရှိသည်။ မိမိအိမ်ကိုလည်း ပြင်ဆင်ခြင်းမရှိ။ အချိန်ရှိတိုင်း လမ်းသလားနေသည်။ သူများအိမ်သို့ လျှောက်လည်သည်။

ခြေများသည်။ ယခုအိမ်ရှေ့၊ ခဏလမ်းပေါ်၊ ခဏလမ်းဆုံ၊ ခဏလမ်းစောင့်မှာ တွေ့ရသည်။ အပြစ်ဒုစရိုက်သည်လည်း ထိုသူမကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အလွယ်ကလေးတွေ့ဆုံ ပေါင်းဖက်နိုင်ကြသည်။ ဧဝံဂေလိစကားသည်လည်း နေရာတိုင်းမှာ လွယ်လင့်တကူ တွေ့ရှိနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ထိုသို့သောသူများသည် ဧဝံဂေလိတရားကို မတွေ့ကြ။ မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ကြသည်။ ဧဝံဂေလိဆရာများသည် ထိုသူမျိုးကို သတိထားကြည့်လျှင် တွေ့ရှိနိုင်ပါသည်။

၇:၁၃ သူမ၏ ပထမဆုံးခြေလှမ်းနည်းဗျူဟာမှာ ကျောချမ်းစရာဖြစ်သည်။ အတင်းပွေ့ဖက်၍ တကိုယ်လုံး နမ်းရှုံ့သည်။ ကိုလူပျိုသည် ထိုအထိအတွေ့ကြောင့် ဒူးခွေသွားသည်။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဟု ထင်မှတ်ခဲ့သည်။ ထိုအပြုအမူသည် မာယာထောင်ချောက်မှန်းမသိ။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာမဟုတ်မှန်း နားမလည်။ အတွေ့အကြုံမရှိ။ ဩဝါဒစကားလည်း မနာခံဘဲကိုး။

၇:၁၄ နောက်တဆင့်မှာမူ ပြကွက်တခုဖြစ်သည်။ ငါ၌ မိဿဟာယရှိ၏။ ယနေ့ငါ့ကတိဝတ်ကို ငါဖြေပြီဟုဆိုသည်။ ထိုသူငယ်သည်လည်း ဝတ်ပြုခမ်းမှာ သမ္မာကျမ်းစာဖတ်လေ့ရှိသော မိခင်ကို ပြန်လည်မြင်ယောင်သည်။ ထို့ကြောင့် “ဤသူမသည် အမှန်အကန်ဖြစ်သည်။ ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းသူ ဖြစ်သည်။ ဤကဲ့သို့သော မိန်းမမျိုးကို မပြစ်မှားသင့်”ဟု အတွေးရသည်။ သို့သော် ကြော့ကွင်းမှ မလွတ်သေး။

ငြိမ်းချမ်းရေးပူဇော်သက္ကာပြုလုပ်ပေးသည်။ ငြိမ်းချမ်းရေးပူဇော်သက္ကာများသည် ထိုနေ့ရက်တွင် ကုန်စင်အောင်စားရသည် (ဝတ် ၇:၁၅ နောက်ပိုင်း) နောက်နေ့မကူးစေရ။ ထို့ကြောင့် ချိုမြိန်စားသောက်ဖွယ်ရာများ အလုံအလောက်ရှိနေသည်။ ယောက်ျားများ၏ စိတ်နှလုံးသည် ဝမ်းဗိုက်ထဲတွင်လည်း ရှိတတ်သည်ဟု သူမက ယုံကြည်သည်။

၇:၁၅ နောက် သူတယောက်တည်းကိုသာ လိုက်လံရှာဖွေနေဟန်ဆောင်လိုက်သည်။ အဘယ်မှာ လိမ်လည်မုသာစကား ပြောနေပါသလဲ။ အမှန်မှာ ခေါင်းကျက်ခေါင်းစား၊ အမြီးကျက်အမြီးစားခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့ကို အရေးပေး ဂရုစိုက်လေဟန်ဆောင်သည်။ အခြားသူများကလည်း အဟုတ်ထင်မှတ်ကြသည်။

၇:၁၆–၁၇ ယခုမြူဆွယ်ဖျားယောင်းလာပြီ။ “ငါ့ကုတင်အိပ်ယာကို အသေအချာပြင်ဆင်ထားပါသည်။ အဲဂုတ္တုပြည်လုပ် မွေ့ယာရောင်စုံ ခင်းထားသည်။ မုရန်ရေမွှေးကိုလည်း ဖျန်းထားသည်“ဟုဆိုသည်။ အခမ်းအနား အပြင်အဆင်အားလုံးသည် လျှပ်တပြက်အတွေ့တွင် မိန်းမောလောက်စရာများ ဖြစ်သည်။ မွှေးနံ့သာများသည်လည်း နိုင်ငံခြားဖြစ် အဖိုးတန်ပစ္စည်း ဖြစ်သည်။

၇:၁၈ မျက်နှာဖုံးစွတ်ခွာလိုက်ပြီ။ အိပ်ယာခန်း အတူတူအိပ်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်သည်။ အချိုသာဆုံးစကားလုံးများကို ရွေးချယ်၍ ညို့သံ၊ အပလီစရာသံများဖြင့် ချွဲနေပြီ။

၇:၁၉–၂၀  စိတ်ချလက်ချ ပျော်ပါးနိုင်ကြရန် အယုံသွင်းနေပြီ။ အိမ်ရှင်ယောက်ျားလင်သားသည် ခရီးရှည်သွားနေသဖြင့် အိမ်မှာမရှိ။ ရက်လကြာမှပြန်လာမည်။ ငွေအိတ်အပြည့်ယူဆောင်သွားသဖြင့် ထင်သည်ထက် ပိုကြာဦးမည်။ ပွဲတော်ရက်မတိုင်မီ ပြန်ရောက်လာဦးမည်မဟုတ် (၂၀ ခ NASB)ဟု ဆိုသည်။ အပိုဒ်ငယ် ၉ တွင် ရှင်းပြသော လမိုက်ညသည် ဆက်လက်မှောင်မိုက်နေဦးမည်။

၇:၂၁  စကားပိုပြောလေ၊ စကားထဲ၌သကောင့်သား အရေပျော်သွားလေဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြင့် တဆင့်ပြီးတဆင့် ကြော့ကွင်းထဲ၌ ထောင်ချောက်မိလေပြီ။

          ၇:၂၂   သူမနောက်သို့ လိုက်ပါနိုင်အောင် လိုရာကြိုးဆွဲဖို့ နှာဖားကြိုးတပ်ဆင်နေပြီ။

နှာဖားကြိုးတပ်ပေးလိုက်သဖြင့် သားသတ်ရုံသို့ ပို့မည့်နွားပမာ ဖြစ်နေပြီ။

ဟေဗြဲကျမ်းမူမှ နောက်ဆုံးကျမ်းပိုဒ်ကို အမျိုးမျိုး အနက်ကောက်ယူနိုင်သည်။

“သို့မဟုတ် အပြစ်ပေးဖို့ ထိပ်တုံးခပ်မည့် လူမိုက်ပမာ” (KJ, NKJV)

“သို့မဟုတ် အရေးယူအပြစ်ပေးခံရမည့် လူမိုက်ပမာ” (ASV)

“သို့မဟုတ် လှောင်ချိုင့်မိသည့် သမင်ပမာ” (RSV)

“သို့မဟုတ် သေနတ်ပြောင်းဝရောက် ခွေးပမာ” (Moffatt)

“သို့မဟုတ် သိုးသငယ်လည်စင်ခံသည့်ပမာ” (knox)

“ကိုယ့်သေတွင်းတူးသကဲ့သို့” (Berkeley)

မည်သို့ပင် အမျိုးမျိုးပြန်ဆိုပြစေကာမူ၊ ဆိုလိုရင်း အဓိပ္ပါယ်သည် အတူတူဖြစ်သည်။ မိမိကျူးလွန်သော အပြုအမူအတိုင်း အရေးယူအပြစ်ပေးခြင်း ခံရမည်ဖြစ်သည်။

၇:၂၃  “မိမိအသဲကို မြှားစိုက်ဝင်သည့်တိုင်အောင်“ဆိုခြင်းမှာ  –

၁။  အထက်ပါကျမ်းပိုဒ်တွင် သားသတ်ရုံ၌သတ်သည့်နွားဟု ဖော်ပြပြီးဖြစ်သည်။ ထိုနွားအား ဓါးဖြင့် လှီးဖြတ်မွှေနှောက်ခြင်း ဟု ယူဆနိုင်သည်။

၂။  ထိုလူမိုက်၏ နာကျင်စွာခံစားရသောဝေဒနာဟုလည်း ယူဆနိုင်သည်။

၃။  ထောင်ချောက်မှန်းမသိသော ငှက်ငယ်သည် ကျော့ကွင်း၌ ဖမ်းဆီးမိရသကဲ့သို့ သူငယ်မိုက်သည် ပြည့်တန်ဆာမရင်ခွင်၌ ကြော့ကွင်းမိလေပြီ။ မိမိမိုက်မှားသည့်အတိုင်း အရေးယူအပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်း ခံရမည်။ (ကာလသားရောဂါ၊ AIDS အစရှိသည့် ရောဂါဆိုး)

၇:၂၄–၂၅    ထိုကကြောင့် ဒေသနာဆရာက သူ့သားများအား ထိုလမ်းမှားမလိုအပ်မိဖို့ ထပ်ချပ်မကွာ သတိပေးသည်။ မိမိတို့စိတ်ကို အလိုလိုက်၍ အကျင့်ပျက်သော မိန်းမနောက်မလိုက်ဖို့၊ အပေါင်းအသင်းမလုပ်ဖို့ တားမြစ်သည်။ ထိုမိန်းမရှိသော နေရာနားသို့မသွားရ။ ထို မိန်းမသွားလာတတ်သောလမ်းကိုလည်း မလျှောက်နှင့်။

၇:၂၆–၂၇  ထိုမိန်းမပျက်သည် မနူးမနပ်သူငယ်သာမက ယောက်ျားပေါင်းတထောင်ကိုလည်း အသက်သတ်နိုင်စွမ်းရှိသည်။

ထိုမိန်းမရှိသောနေရာသို့ သွားသူတိုင်းသည် မရဏာရွာသို့ ဆက်သွားမည့်သူများ ဖြစ်သည်။ မရဏာရွာသွားရာလမ်းမှာ သူ့အိမ်ရှိသောကြောင့် သူနှင့်ဆက်ဆံသူတိုင်း သေရွာလားကြသည်။