ယောရှုမှတ်စာ - ၇

အာခန်၏ပြစ်မှားခြင်း
1သို့ရာတွင် ယုဒအမျိုး၊ ဇေရ၊ ဇာဗဒိ၊ ကာမိတို့မှ ဆင်းသက်သော အာခန်သည်၊ ကျိန်အပ်သောအရာကိုသိမ်းယူ၍ ထိုအရာအားဖြင့် ဣသရေလအမျိုးသားတို့သည် ပြစ်မှားသောအပြစ်ရှိသောကြောင့်၊ ထာဝရဘုရားသည် သူတို့၌ အမျက်ထွက်တော်မူ၏။ 2ယောရှုသည်လည်း၊ ယေရိခေါမြို့မှ လူတို့ကိုစေလွှတ်၍၊ သင်တို့သည် ဗေသလမြို့အရှေ့၊ ဗေသဝင်မြို့အနားမှာရှိသော အာဣမြို့သို့သွား၍ ထိုပြည်ကို ကြည့်ရှုကြလော့ဟု မှာထားသည်အတိုင်း သူတို့သည်သွား၍၊ အာဣမြို့ကို ကြည့်ရှုပြီးလျှင်၊ 3ယောရှုထံသို့ ပြန်လာ၍၊ ဤလူတို့ကို အကုန်အစင် မသွားပါစေနှင့်။ လူနှစ်ထောင် သုံးထောင်လောက်သွား၍ အာဣမြို့ကို လုပ်ကြံပါစေ။ ထိုမြို့သို့ သွားရာတွင် ဤလူအပေါင်းတို့ကို မပင်ပန်းပါစေနှင့်။ မြို့သားတို့သည်မများပါဟု လျှောက်သည်နှင့်အညီ၊ 4လူသုံးထောင်ခန့်မျှ ချီသွား၍ အာဣမြို့သားတို့ရှေ့မှာ ပြေးရကြ၏။ 5အာဣမြို့သားတို့သည် လူသုံးဆယ်ခြောက်ယောက်တို့ကို သတ်ကြ၏။ မြို့တံခါးမှသည် ရှေဗရိမ်အရပ်တိုင်အောင်လိုက်၍၊ ထိုအရပ်၌ ဆင်းရာတွင် လုပ်ကြံကြသောကြောင့်၊ လူများတို့၏စိတ်နှလုံးသည် အရည်ကျို၍ ရေကဲ့သို့ဖြစ်လေ၏။ 6ထိုအခါ ယောရှုသည် မိမိအဝတ်ကိုဆုတ်၍ ဣသရေလအမျိုး အသက်ကြီးသူတို့နှင့်တကွ၊ မိမိတို့ခေါင်းပေါ်၌ မြေမှုန့်ကိုတင်၍ ထာဝရဘုရား၏သေတ္တာတော်ရှေ့မှာ ညဉ့်ဦးတိုင်အောင် ဝပ်လျက်နေကြ၏။ 7ယောရှုကလည်း၊ အို အရှင်ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ်တော်သည် ဤလူအပေါင်းတို့ကို အာမောရိလူတို့လက်သို့အပ်၍ ဖျက်ဆီးစေခြင်းငှာ ယော်ဒန်မြစ်တစ်ဖက်သို့ အဘယ်ကြောင့်ဆောင်ခဲ့တော်မူသနည်း။ အကျွန်ုပ်တို့သည် ရောင့်ရဲသောစိတ်ရှိ၍ ယော်ဒန်မြစ်အရှေ့ဘက်၌ နေကြပါစေသော။ 8အိုဘုရားရှင်၊ ဣသရေလအမျိုးသားတို့သည် ရန်သူတို့ရှေ့မှာ ကျောကိုလှည့်ရကြသည်ဖြစ်၍ အကျွန်ုပ်သည် အဘယ်သို့ ပြောရပါမည်နည်း။ 9ခါနနိလူ အစရှိသော ဤပြည်သူပြည်သားအပေါင်းတို့သည် ထိုသတင်းကိုကြားလျှင်၊ အကျွန်ုပ်တို့ကိုဝိုင်း၍ အကျွန်ုပ်တို့၏နာမည်ကို မြေကြီးမှ ပယ်ရှင်းကြပါလိမ့်မည်။ ကိုယ်တော်သည် ကြီးမြတ်သော နာမတော်အဖို့အလိုငှာ အဘယ်သို့ ပြုတော်မူမည်နည်းဟု လျှောက်ဆို၏။
10ထာဝရဘုရားကလည်း၊ ထလော့။ အဘယ်ကြောင့် ဝပ်၍နေသနည်း။ 11ဣသရေလအမျိုးသည် ပြစ်မှားပြီ။ ငါမှာထားသော ပဋိညာဉ်တရားကို ဖျက်လေပြီ။ ကျိန်အပ်သောအရာကို ခိုးယူ၍ ပရိယာယ်ပြုသဖြင့် မိမိဥစ္စာထဲမှာထားလေပြီ။ 12ထိုသို့ ဣသရေလအမျိုးသားတို့သည် ကျိန်အပ်သောသူဖြစ်သောကြောင့်၊ ရန်သူတို့ရှေ့မှာ မခံမရပ်နိုင်၊ ကျောကိုလှည့်ရကြ၏။ ကျိန်အပ်သောသူကို သင်တို့အထဲက မပယ်မရှင်းလျှင် သင်တို့နှင့်အတူ ငါမနေ။ 13ထ၍ လူများတို့ကို သန့်ရှင်းစေလော့။ နက်ဖြန်နေ့အဖို့ ကိုယ်ကိုကိုယ် သန့်ရှင်းစေကြဟု ဆင့်ဆိုလော့။ ဣသရေလအမျိုး၏ ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူသည်ကား၊ အိုဣသရေလအမျိုး၊ ကျိန်အပ်သောအရာသည် သင်တို့အထဲ၌ရှိ၏။ ထိုအရာကို သင်တို့အထဲက မပယ်မရှင်းမီတိုင်အောင် ရန်သူတို့ရှေ့မှာ မခံမရပ်နိုင်ကြ။ 14နက်ဖြန်နံနက်၌ သင်တို့သည် အမျိုးအနွယ်အလိုက်ချဉ်းကပ်ရကြမည်။ ထာဝရဘုရား မှတ်တော်မူသောအဆွေအမျိုးသည်၊ အဆွေအမျိုးအလိုက် ချဉ်းကပ်ရကြမည်။ ထာဝရဘုရားမှတ်တော်မူသောအမျိုးသည်၊ အိမ်ထောင်စုံနှင့် ချဉ်းကပ်ရကြမည်။ ထာဝရဘုရားမှတ်တော်မူသောအိမ်ထောင်သည် လူအသီးအသီးချဉ်းကပ်ရကြမည်။ 15ကျိန်အပ်သောအရာပါလျက် မှတ်တော်မူသောသူမှစ၍၊ သူ၌ရှိသမျှတို့ကို မီးရှို့ရကြမည်။ အကြောင်းမူကား၊ သူသည် ထာဝရဘုရား၏ပဋိညာဉ်တရားကိုဖျက်၍ ဣသရေလအမျိုး၌ အဓမ္မအမှုကိုပြုလေပြီဟု ယောရှုအား မိန့်တော်မူ၏။
16နံနက်စောစော ယောရှုသည်ထ၍ ဣသရေလလူတို့ကို အမျိုးအနွယ်အလိုက် ဆောင်ခဲ့သဖြင့် ယုဒအမျိုးကို မှတ်တော်မူ၏။ 17ယုဒအမျိုးကို ဆောင်ခဲ့သဖြင့်၊ ဇေရိအဆွေအမျိုးကို မှတ်တော်မူ၏။ ဇေရိအဆွေအမျိုး အိမ်ထောင်စုံ အသီးအသီးတို့ကို ဆောင်ခဲ့သဖြင့် ဇာဗဒိအိမ်ထောင်ကို မှတ်တော်မူ၏။ 18ထိုအိမ်ထောင် လူအသီးအသီးတို့ကို ဆောင်ခဲ့သဖြင့် ယုဒအမျိုး၊ ဇေရ၊ ဇာဗဒိ၊ ကာမိတို့မှ ဆင်းသက်သောအာခန်ကို မှတ်တော်မူ၏။ 19ယောရှုကလည်း၊ ငါ့သား၊ ဣသရေလအမျိုး၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားကို ချီးမွမ်း၍ ရှေ့တော်၌ ကိုယ်အပြစ်ကို ဖော်ပြတောင်းပန်ပါလော့။ သင်ပြုမိသောအမှုကို ငါ့အားပြောပါလော့။ ဝှက်၍မထားပါနှင့်ဟု အာခန်အားဆိုလျှင်၊ 20အာခန်က၊ ဟုတ်ပါ၏။ ဣသရေလအမျိုး၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားကို ကျွန်တော်ပြစ်မှားပါပြီ။ ကျွန်တော်ပြုမိသောအမှုဟူမူကား၊ 21လုယူသောဥစ္စာတို့တွင် မြတ်သောဗာဗုလုန်ဝတ်လုံ၊ ငွေနှစ်ပိဿာ၊ ရွှေတုံးအကျပ်ငါးဆယ်ကို ကျွန်တော်မြင်သဖြင့်၊ တပ်မက်၍ သိမ်းယူမိပါပြီ။ ကျွန်တော်တဲအတွင်း မြေ၌မြှုပ်လျက် ငွေသည်အောက်ဆုံးရှိပါသည်ဟု ယောရှုအား ပြန်လျှောက်လေ၏။ 22ထိုအခါ ယောရှုစေလွှတ်သောသူတို့သည် တဲသို့ပြေး၍ ထိုဥစ္စာသည် တဲအတွင်းမြေ၌မြှုပ်လျက်၊ ငွေသည် အောက်ဆုံးရှိသည်ကို တွေ့သော်၊ 23တဲထဲကထုတ်၍ ယောရှုထံ ဣသရေလအမျိုးသားများရှေ့သို့ ဆောင်သွားသဖြင့်၊ ထာဝရဘုရားရှေ့တော်၌ ထားကြ၏။ 24ယောရှုနှင့် ဣသရေလအမျိုးသားအပေါင်းတို့သည်၊ ဇေရသားအာခန်မှစ၍ ထိုငွေ၊ ဝတ်လုံ၊ ရွှေတုံး၊ သားသမီး၊ သိုးနွားမြည်း၊ တဲနှင့်တကွ သူ၌ရှိသမျှတို့ကို အာခေါ်ချိုင့်သို့ဆောင်သွားပြီးမှ၊ 25ယောရှုက၊ ငါတို့ကို အဘယ်ကြောင့် နှောင့်ယှက်သနည်း။ ယနေ့ ထာဝရဘုရားသည် သင့်ကို နှောင့်ယှက်တော်မူမည်ဟုဆိုသဖြင့်၊ ဣသရေလအမျိုးသားအပေါင်းတို့သည် ကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ကြ၏။ ကျောက်ခဲနှင့် ပစ်ကြပြီးမှ၊ မီးရှို့ကြ၏။ 26သူ့အပေါ်၌ များစွာသောကျောက်တို့ကို ပုံထားကြ၍ ယနေ့တိုင်အောင်ရှိ၏။ ထာဝရဘုရားသည်လည်း အမျက်တော်အရှိန်ကို ငြိမ်းစေတော်မူ၏။ ထိုအမှုကိုအစွဲပြု၍ ထိုချိုင့်ကို ယနေ့တိုင်အောင် အာခေါ်ချိုင့်ဟု ခေါ်ဝေါ်ကြသတည်း။

ယောရှုမှတ်စာ - ၇ (အနက်ဖွင့်)

(အဣမြို့စခန်း (::၂၉)

          အခန်း(၇)ကို ခါနန်ပြည်၏ ဒုစရိုက်မေးခွန်းဖြင့် ဖွင့်လှစ်သည်။ ယော်ဒန်မြစ်ကို ကူးမြောက်ပြီး၍ နယ်သစ်ပယ်သစ် ရောက်ကြသော်လည်း အကျင့်ဟောင်းမပျောက်ကြသေး။ အပြစ်ဒုစရိုက်နှင့် ပတ်သက်နေကြဆဲ။ ဣသရေလတို့၏ အာဣမြို့အောင်နိုင်ပုံနှင့် အာခန်၏အပြစ်အား ဖော်ထုတ် အရေးယူပုံကိုလည်း တွေ့ရသည်။

: ယောရှုက အာဣမြို့သို့ထောက်ကင်းစေလွှတ်လိုက်သည်။ ထောက်ကင်းအဖွဲ့ ပြန်ရောက်လာသောအခါ အာဣမြို့သည်ခိုင်ခံသောမြို့ မဟုတ်သဖြင့် လူပေါင်းနှစ်ထောင်သုံးထောင်ခန့် စေလွှတ်လျှင် လုံလောက်သည်ဟု သတင်းပို့ကြသည်။ သို့သော် လူပေါင်းသုံးထောင်ဖြင့် သွားရောက် သုတ်သင်သောအခါ မနိုင်သည့်အပြင် ဖဝါး၊ တင်ပါးတစ်သားတည်း ပြန်ပြေးလာကြသည်။

:၁၀ တိုက်ပွဲအလီလီ ဆင်နွှဲခဲ့၍ တိုက်ပွဲတစ်ရာအောင်ပွဲတစ်ရာ ဆင်နွှဲခဲ့ကြသော်လည်း ယခုတစ်ခေါက်မှာ အရှုံးကြီးရှုံးပြီ။ မိမိကိုယ်ကို အထင်ကြီးလွန်းလျှင် ဆုံးရှုံးတတ်သည်ကို သတိပြုပါ။ ဘုရားသခင်၏စေခိုင်းချက်အတိုင်းမဟုတ်သောကြောင့် ဣသရေလလူအပေါင်းတို့ ကြောက်ဒူးတုန်ခဲ့ရသည်။ ယေရိခေါမြို့သုတ်သင်သကဲ့သို့ မဟုတ်ပါ။ အရာရာသည် တစ်သဘောတည်း၊ တဖြောင့်တည်းအဆင်မပြေနိုင်။ သို့ရာတွင် ခါနန်သားများက စစ်အင်အားကြီးမား၍မဟုတ်ပါ။ ဣသရေလတို့၏ ချို့ယွင်းအားနဲချက်ဖြစ်သည်။ ဣသရေလတို့အထဲတွင် အပြစ်ဒုစရိုက်ကျူးလွန်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တစ်ဦးတစ်ယောက်၏ အပြစ်ဒုစရိုက်ကြောင့် ရှုံးကြသည်။ ငခုံးမတစ်ကောင်ကြောင့် တစ်လှေလုံးပုပ်သကဲ့သို့ ပျက်စီးနိုင်သည် (ငယ်၈)။ ထိုစစ်ရှုံးပွဲတွင် လူ(၃၆)ယောက်ကျဆုံးသည်(ငယ်၅)။ ဘုရားသခင်က ယောရှုအား ယခုအချိန်သည် ဆုတောင်းဥပုသ်စောင့်မည့်အချိန်မဟုတ်၊ ထလုပ်မည့်အချိန်ဖြစ်သည်ဟု မိန့်တော်မူသည်(ငယ်၁၀)။

:၁၁၂၆ စစ်ပွဲရှုံးနိမ့်ရခြင်းအကြောင်းရင်းကို ယောရှုက မိမိတပ်စခန်းထဲတွင် အဖြေရှာတွေ့သည်။ ယေရိခေါတိုက်ပွဲနှင့်ပတ်သက်၍ အချို့လူများက ဘုရားသခင်၏စကားတော်ကို မနာခံ ချိုးဖောက်ကြသည်။ ပြဿနာအဖြေရှာပုံကိုလည်း သင်ခန်းစာယူဖွယ်ရာတွေ့ရသည်။ မယုံသင်္ကာသောနေရာအား ဝကွက်၍ တဖြည်းဖြည်းဘောင်ကျဉ်း၍ လိုက်ရှာသည်။ လူမျိုးနွယ်စု၊ အိမ်သူအိမ်သားများမှ တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းသို့ ဘောင်ကျဉ်း၍ လိုက်ရှာသည်။ တရားခံတွေ့ရပြီ အာခန်။ ဗာဗုလုန်ဝတ်ရုံ၊ ရှေအကျပ်သားနှစ်ရာနှင့် ငွေနှစ်ပိဿာ ဝှက်ယူထားသည်ဟု ဝန်ခံသည်။ သူတဲထဲမြေအောက်တွင် မြှုပ်နှံထားသည်ဟု လိုက်ပြသည်။

ထိုရွှေငွေရတနာများတွေ့မြင်သောအခါ တပ်မက်စိတ်ပေါက်ဖွားလာသဖြင့် ခိုးယူသိမ်းဆည်းပါသည်ဟု ဖြောင့်ချက်ပေးသည်(ငယ်၂၁)။ အာခန်၏ ဇာတ်လမ်းသည် “မိမိတပ်မက်သောစိတ်ဆွဲငင်ဖျားယောင်းခြင်းကို ခံရသောသူမည်သည်ကား၊ အပြစ်သွေးဆောင်ခြင်းသို့ ရောက်တတ်၏။ တပ်မက်သော စိတ်သည် ပဋိသန္ဓေယူ၍ ဒုစရိုက်ကို ဖွားတတ်၏” (ယာ၁:၁၄-၁၅)ဟူသော ကျမ်းစကားအတိုင်း ကွက်တိဖြစ်သည်။

အာခန်၏ လုပ်ဆောင်မှားချက်သည် မိမိကိုယ်ကို ကြိုးကွင်းစွပ်ရာရောက်သည် (တရား၇:၂၆)။ မိမိကိုယ်ကိုသာမက မိသားစုကိုလည်း ဒုစရိုက်မျှဝေရာရောက်သည်။ ဒုစရိုက်သည် မီးခိုးကြွက်လျှောက် လိုက်သည်။ ရာခပ်၏ယုံကြည်ခြင်းက တစ်မိသားစုလုံးကယ်တင်ခြင်းပေးသကဲ့သို့ အာခန်၏ အပြစ်ဒုစရိုက်ကြောင့် တစ်ဆွေလုံးတစ်မျိုးလုံး အကုသိုလ်သင့်သည်။ ခိုးရာပါပစ္စည်းများ အိမ်အောက်တွင် ဝှက်ထားသောကြောင့် မိသားစုများကလည်း အလိုတူအလိုပါ ဖြစ်ကြသည်။ ဤဖြစ်စဉ်နှင့်ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်ပေးသော သင်ခန်းစာသည် ထင်ရှားပါသည်။ အပြစ်ဒုစရိုက်တစ်ခုကြောင့် တစ်မိသားစုလုံး ညစ်ညမ်းပျက်စီးကြရသည်။ ဆင့်ကဲဆင့်ကဲ အကုသိုလ်ဝင်ကြသည်။

ထိုပြစ်ဒဏ်ကြောင့် အာခန်နှင့် တစ်မိသားစုလုံး ကျောက်ခဲဖြင့် ပေါက်သတ်၍ မီးရှို့ခြင်းခံကြရသည်။ ခိုးရာပါပစ္စည်းနှင့်တကွ မိသားစုပိုင်အားလုံး မီးရှို့ပစ်ကြသည်။ H.J.Blair က ဤသို့ရှင်းပြသည်။

အာခန်၏သေခြင်းဖြင့် မထီမဲ့မြင်ပြုမှု၏ နောက်ဆက်တွဲရလဒ်သိရှိသွားကြသည်။ အာခန်ချိုင့်ဝှမ်းဟု ဆိုသည်နှင့် နောက်ထပ်လိုချင်တပ်မက်စိတ် တံခါးအလိုလိုပိတ်သွားသည်။

ယခုအနက်ဖွင့်ကျမ်းကို သက်ဆိုင်ရာတို့၏ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် ဝေမျှပေးထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ မူရင်းကို သွားရောက်ကြည့်ရှုလေ့လာလိုပါက  http://bbcmm.net/the-believers-bible-commentary  တွင် လေ့လာနိုင်ပါသည်။

တစ်စုံတစ်ခုကို မှတ်ချက်ပြုရေးသားလိုပါက အောက်တွင်ရေးသားဖေါ်ပြနိုင်ပါတယ်။