ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ - ၁
ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ - ၁ (အနက္ဖြင့္)
၁။ ဒါဝိဒ္ဘုန္းတန္ခိုး ထြန္းေတာက္လာျခင္း (အခန္း ၁–၁၀)
(က) ေရွာလုႏွင့္ ေယာနသန္အတြက္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းျခင္း (အခန္း ၁)
၁:၁–၁၆ ၁ရာ ၂၉ တြင္ ဒါဝိဒ္တိုက္ပြဲေအာင္ျမင္ခ်ိန္၌ ေရွာလုတို႔သားအဖမ်ား စစ္ရွုံးေနၾကေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ ဇိကလတ္ စီးနင္းသူမ်ားအား လိုက္လံတိုက္ခိုက္ ေခ်မွုန္းခဲ့သည္ (၁ရာ ၃၀)။ ယခုေအာင္ပြဲႏွင့္ အတူ ဇိကလတ္သို႔ ခရီးေရာက္မစိုက္ေျမာက္အရပ္မွ ေရွာလု၏ နာေရးသတင္းၾကားရသည္။ အဝတ္စုတ္ဝတ္၊ ေခါင္းေပၚတြင္ ဖုံမွုန္႔တင္လၽွက္ ဝမ္းနည္းငိုေႂကြးသည္။ ရန္သူ႔လက္ခ်က္ျဖင့္ ေရွာလု ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာရရွိသည္။ ေရွာလုက သူ႔အား အေသသတ္ရန္ ေတာင္းဆိုေသာေၾကာင့္ ဆႏၵျဖည့္ဆည္းေပးပုံကို ၾကားရသည္။ ဤအေၾကာင္းအရာသည္ ၁ရာ ၃၁ တြင္ ေရွာလု သူ႔ကိုယ္သူေသေၾကာင္း ႀကံျခင္းႏွင့္တျခားစီျဖစ္ေနသည္။ ျဖစ္နိုင္သည္မွာ ေရွာလု ေသျခင္းဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးသည္ဆိုေသာ အာမလက္လူ၏ စကားသည္ မုသာစကားျဖစ္ေပမည္။ ေရွာလုဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းကူညီေသာေၾကာင့္ ဒါဝိဒ္ေရွ႕တြင္ မ်က္ႏွာရ၍ ဆုလာဘ္လက္ေဆာင္ ေမၽွာ္မွန္းျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒါဝိဒ္သည္ ထိုအာမလက္သားအား ေသဒဏ္ဆုလက္ေဆာင္သာ ေပးလိုက္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္ ဘိသိတ္ေပးထားေသာလူကို သတ္ျဖတ္ရက္သည္။ ဒါဝိဒ္ကိုယ္တိုင္ တေနကုန္ တေနခန္း ဝမ္းနည္းငိုေႂကြးသည္။
အာမလက္မ်ားသည္ ဣသေရလလူမ်ားအား က်ဴးေက်ာ္ႏွိပ္ကြပ္ဘူးၾကသည္ (ထြက္ ၁၇)။ ေရွာလုထီးနန္းစြန္႔ရျခင္း အေၾကာင္းတစ္ခုမွာ အာမလက္အမ်ိဳးႏွင့္ ပက္သက္၍ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေတာ္က်ေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္ (၁ရာ ၁၅)။ အာမလက္အခ်ိဳ႕ကို ဒါဝိဒ္က သတ္ျဖတ္ခဲ့ဖူးသျဖင့္ အာမလက္သားမ်ားက ဒါဝိဒ္၏ ဇိကလတ္ၿမိဳ႕အား လက္တုံ႔ျပန္ ကလဲ့စားေခ်ျခင္းျဖစ္မည္။ သို႔ေသာ္ ေရွာလုက်ရွုံးသည့္သတင္း ဒါဝိဒ္သို႔ ေပးပို႔လၽွင္ ဆုလက္ေဆာင္ရရွိမည္ဟု ေမၽွာ္လင့္တႀကီး လာခဲ့ေသာ အာမလက္သားသည္ မုန္႔မရဘဲ ဒုတ္ရရွိျခင္းျဖစ္သည္။
၁:၁၇–၁၈ ေရွာလုေသဆုံးျခင္းသည္ ဒါဝိဒ္အတြက္ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ရာဟု ထင္ရေသာ္လည္း ဒါဝိဒ္သည္ စိတ္ဆင္းရဲစြာ ငိုေႂကြးသည္။
ဒါဝိဒ္ႏွင့္ ခရစ္ေတာ္ ပုံစံတူပုံကို O.Von Gerlach က ဤသို႔ရွုျမင္သည္။
ဒါဝိဒ္သည္ သူ႔ကိုႏွစ္ေပါင္းၾကာရွည္ ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးေပး၍ ေသေၾကာင္းႀကံစည္ေနသူအား အနိစၥကံကုန္သည့္အခါ ဝမ္းမသာသည့္အျပင္ ဝမ္းနည္းစြာ ငိုေႂကြးခဲ့သည္ (၁ရာ ၃၁)။ ဒါဝိဒ္၏ ေျမးသည္လည္း သူ႔အား ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးေသာ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ ပ်က္သုန္းမည့္အေရးအတြက္ ငိုေႂကြးသည္။
ထိုဝမ္းနည္းေၾကကြဲျခင္း အျဖစ္အပ်က္ကို ဒါဝိဒ္က ယာဆာသီခ်င္း တြင္ ‘ေလးျမားလြမ္းခ်င္း‘ စပ္ဆိုခဲ့သည္။ ဣသေရလတို႔၏ ေတးကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္တြင္ ဂႏၲဝင္သီခ်င္းအျဖစ္ ထင္ရွားခဲ့သည္ (ေယာရွု ၁၀:၁၃ ကိုလည္းၾကည့္)။ ဝိညာဥ္ေတာ္ မွုတ္သြင္းျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းစာတြင္မူမေတြ႕ရပါ။
၁:၁၉–၂၇ ဒါဝိဒ္ျမည္တမ္းလြမ္းေတးစကားတြင္ ေရွာလုႏွင့္ ေယာနသန္သို႔၏ ဂုဏ္သတင္းဖြဲ႕ဆိုထားသည္။ ေရွာလုဘုရင္ႏွင့္ က်ရွုံးေၾကာင္း ဖိလိတၱိသားမ်ားအား မသိၾကေစႏွင့္ ဟု သတိေပးထားသည္။ ေရွာလု က်ဆုံးရာ ဂိလေဗာေဆာင္ေတာင္သည္ ေျခာက္ေသြ႕ေသာဆူး ေတာင္ ျဖစ္ပါေစဟု ဆိုသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေရွာလု၏ ဒိုင္းလႊားေျမခေစခဲ့ၿပီ (ငယ္ ၂၁)။ အပိုဒ္ငယ္ ၂၂ သည္ ေရွာလုႏွင့္ ေယာနသန္တို႔၏ ကိုယ့္ရည္ေသြး ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိလူမ်ားအတြက္ အသက္စြန္႔ၾကပုံကိုေဖၚထုတ္သည္။ ထိုသားအဖႏွစ္ေယာက္သည္ ဘဝေရစက္ဆုံၾကသည္။ လူအတူတူ ျဖစ္ၾကသည္။ တေန႔တည္းတြင္ အတူတူေသၾကသည္ (အငယ္ ၂၃)။ ေသအတူ ရွင္အတူ ခ်စ္ခင္ၾကေသာ သားအဖေပတည္း။ သို႔ေသာ္ ထိုမၽွႏွင့္ ေတးမဆုံးသည့္ ေရွာလု ခင္းေပးေသာ ကမၺလာနီလမ္းေပၚတြင္ ေလၽွာက္လွမ္းခဲ့ေသာ ေန႔ရက္မ်ားကို ျပန္လည္သတိရ၍ ငိုေႂကြးၾကပါ ဟုႏွိုးေဆာ္သည္ (အငယ္ ၂၄)။ လြမ္းေတးကို အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း ေယာနသန္အား ရည္ဆူးဖြဲ႕ဆိုျခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္သည္။ ခြန္အားႀကီးသူလည္း တိုက္ပြဲမွာ က်ဆုံးတတ္စျမဲ (ငယ္ ၁၉၊၂၅၊၁၇) ဟု စာခ်ိဳးရွိေစသတည္း။
ယခုအနက္ဖြင့္က်မ္းကို သက္ဆိုင္ရာတို႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေဝမၽွေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မူရင္းကို သြားေရာက္ၾကည့္ရွုေလ့လာလိုပါက http://bbcmm.net/the-believers-bible-commentary တြင္ ေလ့လာနိုင္ပါသည္။
တစ္စုံတစ္ခုကို မွတ္ခ်က္ျပဳေရးသားလိုပါက ေအာက္တြင္ေရးသားေဖၚျပနိုင္ပါတယ္။