1 Kings -20 -

ဓမ္မရာဇဝင်တတိယစောင် - ၂၀

ရှုရိပြည်နှင့်စစ်ဖြစ်ခြင်း

1ရှုရိရှင်ဘုရင် ဗင်္ဟာဒဒ်သည် မိမိဗိုလ်ခြေအပေါင်းတို့ကို စုဝေးစေ၍၊ မင်းကြီးသုံးကျိပ်နှစ်ပါးနှင့်တကွ မြင်းစီးသူရဲ၊ ရထားစီးသူရဲများပါလျက် စစ်ချီပြီးလျှင် ရှမာရိမြို့ကိုဝိုင်းထား၍ တိုက်လေ၏။ 2သံတမန်တို့ကို ဣသရေလရှင်ဘုရင် အာဟပ်ထံ၊ မြို့ထဲသို့စေလွှတ်၍၊ ဗင်္ဟာဒဒ်၏အမိန့်တော်ကား၊ 3သင့်ရွှေငွေသည် ငါ့ဥစ္စာဖြစ်၏။ သင့်သားမယား အကောင်းဆုံးတို့ကိုလည်း ငါပိုင်၏ဟု မှာလိုက်သတည်း။ 4ဣသရေလရှင်ဘုရင်က အရှင်မင်းကြီး၊ အမိန့်တော်အတိုင်း ငါနှင့်ငါ့ဥစ္စာရှိသမျှသည် ကိုယ်တော်၏ဥစ္စာဖြစ်ပါသည်ဟု ပြန်ပြော၏။ 5သံတမန်တို့သည် တစ်ဖန်လာ၍ ဗင်္ဟာဒဒ်၏ အမိန့်တော်ကား၊ သင်ပိုင်သော ရွှေငွေသားမယားတို့ကို ငါ၌အပ်ရမည်ဟု ငါမှာလိုက်သည်အမှုမှာ၊ 6နက်ဖြန်နေ့ ယခုအချိန်ရောက်သောအခါ ငါ့ကျွန်တို့ကို ငါစေလွှတ်မည်။ သူတို့သည် သင်နေသောအိမ်နှင့် သင့်ကျွန်နေသော အိမ်တို့ကိုစစ်၍ အလိုရှိသမျှတို့ကို ယူစေရမည်ဟု မှာလိုက်သတည်း။ 7ထိုအခါ ဣသရေလရှင်ဘုရင်သည် ပြည်သား အသက်ကြီးသူအပေါင်းတို့ကိုခေါ်၍၊ ဤသူသည် အဘယ်မျှလောက် ရန်ရှာချင်သည်ကို ကြည့်မှတ်ကြပါလော့။ ငါ့ရွှေငွေ သားမယားတို့ကိုတောင်း၍ မှာလိုက်သောအခါ ငါမငြင်းပါတကားဟု ကြားပြော၏။ 8အသက်ကြီးသူအပေါင်းတို့နှင့် ပြည်သားအပေါင်းတို့က၊ ထိုသူ၏စကားကို နားထောင်တော်မမူပါနှင့်။ ဝန်ခံတော်မမူပါနှင့်ဟု ပြန်လျှောက်ကြ၏။ 9သို့ဖြစ်၍ ရှင်ဘုရင်က၊ ကိုယ်တော်သည် အထက်မိန့်တော်မူသမျှအတိုင်း ကိုယ်တော်ကျွန်ပြုပါမည်။ နောက်မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း မပြုသင့်ဟု ငါအရှင်မင်းကြီးအား ပြန်လျှောက်ကြလော့ဟု ဗင်္ဟာဒဒ်၏သံတမန်တို့အားမှာလိုက်လျှင်၊ ထိုသူတို့သည် သွား၍လျှောက်ကြ၏။ 10တစ်ဖန် ဗင်္ဟာဒဒ်သည် စေလွှတ်၍၊ ရှမာရိမြို့၌ရှိသော မြေမှုန့်သည် ငါ့နောက်သို့ လိုက်သောသူအပေါင်းတို့တွင်၊ တစ်ယောက်တစ်လက်ဆုပ်စီ စေ့ငလောက်လျှင်၊ ဘုရားတို့သည် ငါ၌ထိုမျှမကပြုပါစေသောဟု မှာလိုက်လေသော်၊ 11ဣသရေလရှင်ဘုရင်က၊ လက်နက်စုံကို ချွတ်သောသူသည် ဝါကြွားသကဲ့သို့ ဝတ်ဆင်သောသူသည် မဝါကြွားစေနှင့်ဟု ပြန်ပြော၏။ 12ဗင်္ဟာဒဒ်သည် မင်းကြီးတို့နှင့်တကွ တဲတော်၌သောက်စဉ်၊ ထိုစကားကိုကြားလျှင် စစ်ခင်းကျင်းကြဟု မိမိကျွန်တို့အား မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊ သူတို့သည် မြို့ရှေ့မှာ စစ်ခင်းကျင်းကြ၏။

13ထိုအခါ ပရောဖက်တစ်ပါးသည် ဣသရေလရှင်ဘုရင်အာဟပ်ထံသို့လာ၍၊ ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ ထိုကြီးစွာသော အလုံးအရင်းအပေါင်းကို မြင်ပြီလော။ သင့်လက်၌ ယနေ့ငါအပ်မည်။ ငါသည် ထာဝရဘုရားဖြစ်ကြောင်းကို သင်သိရလိမ့်မည်ဟု အမိန့်တော်ကိုဆင့်ဆို၏။ 14အာဟပ်ကလည်း၊ အဘယ်သူအားဖြင့် အပ်တော်မူမည်နည်းဟု မေးလျှင်၊ မြို့ဝန်များ၏လုလင်တို့အားဖြင့် အပ်မည်ဟု ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူကြောင်းကို ဆင့်ဆို၏။ စစ်မှုကို အဘယ်သူစီရင်ရမည်နည်းဟု မေးပြန်သော်၊ မင်းကြီးကိုယ်တိုင် စီရင်ရမည်ဟု ဆို၏။ 15အာဟပ်မင်းသည် မြို့ဝန်များ၏ လုလင်တို့ကို ရေတွက်၍ နှစ်ရာသုံးဆယ်နှစ်ယောက်ရှိ၏။ ဣသရေလအမျိုးသားအပေါင်းတို့ကို ရေတွက်ပြန်သော် ခုနစ်ထောင်ရှိ၏။ 16မွန်းတည့်အချိန်၌ ထွက်ကြ၏။ ဗင်္ဟာဒဒ်မင်းမူကား၊ ဝိုင်းသောမင်းကြီး သုံးဆယ်နှစ်ပါးတို့နှင့်တကွ တဲတော်၌ ယစ်မူးအောင်သောက်လျက် နေကြ၏။ 17မြို့ဝန်များ၏ လုလင်တို့သည် အရင်ထွက်ကြ၏။ ရှမာရိမြို့ထဲက လူထွက်ပါသည်ဟု ဗင်္ဟာဒဒ်မင်းထံသို့ စေလွှတ်၍ ကြားလျှောက်လျှင်၊ 18စစ်ငြိမ်းစေခြင်းငှာ ထွက်သည်ဖြစ်စေ၊ စစ်တိုက်ခြင်းငှာ ထွက်သည်ဖြစ်စေ၊ အရှင်ဖမ်းဆီးကြဟု မိန့်တော်မူ၏။ 19ထိုသို့မြို့ဝန်များ၏ လုလင်တို့သည် လိုက်သောဗိုလ်ခြေနှင့်တကွ မြို့ထဲကထွက်၍၊ 20ရန်သူတို့ကို လူတိုင်းတစ်ယောက်စီ သတ်ကြသဖြင့် ရှုရိလူတို့သည် ပြေးကြ၏။ ဣသရေလလူတို့သည်လိုက်ကြသဖြင့် ရှုရိရှင်ဘုရင်ဗင်္ဟာဒဒ်သည် မြင်းစီး၍ မြင်းစီးသူရဲတို့နှင့်အတူ အလွတ်ပြေး၏။ 21ဣသရေလရှင်ဘုရင်သည်လည်း ထွက်၍ မြင်းတပ်၊ ရထားတပ်များကိုဖျက်၍ ရှုရိလူတို့ကို ကြီးစွာသော လုပ်ကြံခြင်းအားဖြင့် သတ်လေ၏။

22တစ်ဖန် ပရောဖက်သည် ဣသရေလရှင်ဘုရင်ထံသို့လာ၍၊ ကိုယ်ကိုခိုင်ခံ့စေလော့။ အဘယ်သို့ပြုရမည်ကို သတိနှင့်ဆင်ခြင်လော့။ နှစ်လည်သောအခါ ရှုရိရှင်ဘုရင်သည် စစ်ချီ၍လာလေဦးမည်ဟု ဆို၏။

ရှုရိအမျိုးသားတို့ဒုတိယအကြိမ်တိုက်ခိုက်ခြင်း

23ရှုရိရှင်ဘုရင်၏ကျွန်တို့ကလည်း၊ သူတို့၏ဘုရားသည် တောင်ကိုသာအစိုးရသောဘုရားဖြစ်၏။ ထိုကြောင့် သူတို့သည် ငါတို့ကိုနိုင်ပါ၏။ ငါတို့သည် လွင်ပြင်၌ တစ်ခါတိုက်ကြကုန်အံ့။ ထိုသို့တိုက်လျှင် စင်စစ်နိုင်ကြလိမ့်မည်။ 24မင်းကြီးအပေါင်းတို့ကိုလည်း ပယ်၍ သူတို့အရာ၌ ဗိုလ်ချုပ်တို့ကိုခန့်ထားတော်မူပါ။ 25ရှုံးသောမြင်းတပ်၊ ရထားတပ်နှင့်အမျှ များသောတပ်ကိုခင်းကျင်းတော်မူပါ။ လွင်ပြင်၌တိုက်၍ ဆက်ဆက်နိုင်ကြပါလိမ့်မည်ဟု လျှောက်ထားသောစကားကို ရှင်ဘုရင်သည် နားထောင်၍ စီရင်လေ၏။ 26နှစ်လည်သောအခါ ဗင်္ဟာဒဒ်မင်းသည် ရှုရိလူတို့ကိုရေတွက်၍ ဣသရေလပြည်သားတို့ကို စစ်တိုက်အံ့သောငှာ၊ အာဖက်မြို့သို့ ချီသွား၏။ 27ဣသရေလအမျိုးသားတို့သည်စာရင်းဝင်၍ ရိက္ခာကိုပြင်ဆင်ပြီးမှ စစ်ချီကြ၏။ ရှုရိလူတို့သည် တစ်ပြည်လုံးအနှံ့အပြားနေလျက်၊ သူတို့ရှေ့မှာ ဣသရေလလူတို့သည် ငယ်သောဆိတ်သငယ်နှစ်စုကဲ့သို့ တပ်ချကြ၏။

28ဘုရားသခင်၏ လူတစ်ယောက်သည် ဣသရေလရှင်ဘုရင်ထံသို့ လာ၍ ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ ရှုရိလူတို့က ထာဝရဘုရားသည် တောင်ကိုသာအစိုးရသော ဘုရားဖြစ်၏။ လွင်ပြင်ကိုအစိုးရသော ဘုရားမဟုတ်ဟု ဆိုမိသောကြောင့်၊ ထိုကြီးစွာသော အလုံးအရင်းအပေါင်းကို သင့်လက်သို့ငါအပ်မည်။ ငါသည် ထာဝရဘုရားဖြစ်ကြောင်းကို သင်တို့သိရကြလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူကြောင်းကို ဆင့်ဆို၏။ 29ထိုသူတို့သည် ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး တစ်ဖက်တစ်ချက်တွင် တပ်ချလျက်နေပြီးမှ၊ သတ္တမနေ့၌စစ်ပြိုင်၍ ဣသရေလလူတို့သည် တစ်နေ့ချင်းတွင် ရှုရိခြေသည်သူရဲတစ်သိန်းကို သတ်ကြ၏။ 30ကျန်သောသူတို့သည် အာဖက်မြို့သို့ပြေး၍ မြို့ရိုးလဲသဖြင့် နှစ်သောင်းခုနစ်ထောင်ကို ဖိလေ၏။ ဗင်္ဟာဒဒ်သည် ပြေး၍ မြို့ထဲအတွင်းအခန်း၌ ပုန်းလျက်နေ၏။ 31ဗင်္ဟာဒဒ်၏ကျွန်တို့ကလည်း၊ ဣသရေလအမျိုးသား ရှင်ဘုရင်တို့သည် သနားတတ်သောမင်းဖြစ်ကြောင်းကို ကျွန်တော်တို့ ကြားပါပြီ။ ကျွန်တော်တို့သည် လျှော်တေအဝတ်ကိုဝတ်၍၊ ခေါင်းပေါ်မှာ ကြိုးကိုရွက်လျက်၊ ဣသရေလရှင်ဘုရင်ထံသို့ ထွက်ရသောအခွင့်ကို ပေးတော်မူပါ။ အသက်တော်ကို ချမ်းသာပေးကောင်းပေးပါလိမ့်မည်ဟု လျှောက်သည်အတိုင်း၊ 32လျှော်တေအဝတ်ကို ဝတ်၍၊ ခေါင်းပေါ်မှာ ကြိုးကိုရွက်လျက်၊ ဣသရေလရှင်ဘုရင်ထံသို့ရောက်လျှင်၊ ကိုယ်တော်ကျွန်ဗင်္ဟာဒဒ်က၊ ကျွန်တော်အသက်ကို ချမ်းသာပေးတော်မူပါဟု တောင်းပန်ကြောင်းကို လျှောက်ကြသော်၊ အာဟပ်မင်းက၊ ငါ့အစ်ကိုသည် အသက်ရှင်သေးသလောဟု မေး၏။ 33ထိုသူတို့သည် အာဟပ်မင်း၏စကားကို စေ့စေ့နားထောင်၍၊ ချက်ချင်းစကားအရိပ်ကို ဖမ်းလျက်၊ ကိုယ်တော်အစ်ကိုဟူ၍ မိမိတို့သခင်ကို ခေါ်ကြ၏။ အာဟပ်ကလည်း သွား၍ ခေါ်ကြလော့ဟု စေလွှတ်သည်အတိုင်း ဗင်္ဟာဒဒ်သည် ထွက်လာ၍၊ အာဟပ်မင်းအခွင့်နှင့် ရထားတော်ပေါ်သို့ တက်ရ၏။ 34ဗင်္ဟာဒဒ်ကလည်း၊ ငါ့အဘသည် ကိုယ်တော်အဘ၏လက်မှ လုယူသောမြို့တို့ကို ငါပြန်ပေးပါမည်။ ငါ့အဘသည် ရှမာရိမြို့၌ ရှုရိတန်းကိုလုပ်သကဲ့သို့ ကိုယ်တော်သည် ဒမာသက်မြို့၌ ဣသရေလတန်းကို လုပ်ရပါသည်ဟုဆိုလျှင်၊ အာဟပ်က ထိုသို့မိတ်သဟာယဖွဲ့လျက်၊ သင့်ကို ငါလွှတ်လိုက်မည်ဟုဆို၍ မိတ်သဟာယဖွဲ့လျက် လွှတ်လိုက်လေ၏။

အာဟပ်အပြစ်ဒဏ်ခံရမည့်အကြောင်း

35ပရောဖက်အမျိုးသားတစ်ယောက်က၊ ငါ့ကို ရိုက်ပါလော့ဟု ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်အတိုင်း အိမ်နီးချင်းအားဆို၏။ ထိုသူက ငါမရိုက်ပါဟု ငြင်းပယ်၏။ 36ပရောဖက်ကလည်း၊ ထာဝရဘုရား၏အမိန့်တော်ကို နားမထောင်သောကြောင့် ငါ့ထံမှသွားစဉ်တွင်၊ ခြင်္သေ့သတ်လိမ့်မည်ဟု ဆိုသည်အတိုင်း၊ ထိုသူသွားစဉ်တွင် ခြင်္သေ့တွေ့၍ သတ်၏။ 37အခြားသောသူကိုတွေ့၍ ငါ့ကိုရိုက်ပါလော့ဟု ဆိုပြန်လျှင်၊ ထိုသူသည် နာကျင်စွာရိုက်လေ၏။ 38ထိုပရောဖက်သည် သွား၍ မိမိမျက်နှာကို ပုဝါနှင့်ဖုံးအုပ်လျက် ရှင်ဘုရင်ကို ငံ့လင့်၏။ 39ရှင်ဘုရင်သည် လျှောက်သွားသောအခါ ထိုသူက၊ ကိုယ်တော်ကျွန်သည် စစ်တိုက်သွားပါ၏။ လူတစ်ယောက်သည် စစ်ပွဲထဲကထွက်လာ၍ ကျွန်တော်၌ လူတစ်ယောက်ကိုအပ်သဖြင့် ဤလူကိုစောင့်လော့။ တစ်စုံတစ်ခုအားဖြင့် ပျောက်လျှင် သူ့အသက်အတွက် သင့်အသက်သေရမည်။ သို့မဟုတ် ငွေအခွက်တစ်ဆယ်လျော်ရမည်ဟု မှာထားသော်လည်း၊ 40ကိုယ်တော်ကျွန်သည် အရပ်ရပ်၌ အမှုများသောအခါ၊ ထိုသူပျောက်ပါသည်ဟု လျှောက်လျှင်၊ ဣသရေလရှင်ဘုရင်က၊ သင့်အမှုကို ထိုသို့ပင်စီရင်ရမည်။ သင့်ကိုယ်တိုင်လည်း စီရင်ပြီးဖြစ်သည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 41ထိုပရောဖက်သည် မျက်နှာဖုံးပုဝါကို ချက်ချင်းပယ်သဖြင့်၊ ပရောဖက် တစ်စုံတစ်ပါးဖြစ်ကြောင်းကို ဣသရေလရှင်ဘုရင်သိ၏။ 42ပရောဖက်ကလည်း၊ ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ ငါကျိန်သောသူကို သင်လွှတ်သောကြောင့်၊ သင့်အသက်သည် သူ့အသက်အတွက်၊ သင့်လူတို့သည် သူ့လူတို့အတွက်အရှုံးခံရမည်ဟု မိန့်တော်မူကြောင်းကို ဆင့်ဆို၏။ 43ဣသရေလရှင်ဘုရင်သည် ညစ်ညူးသောစိတ်နှင့် ညှိုးငယ်လျက် ရှမာရိမြို့၊ နန်းတော်သို့သွား၏။

ဓမ္မရာဇဝင်တတိယစောင် - ၂၀ (အနက်ဖွင့်)

၉။ အာဟပ်မင်း ရှုရိတို့အား ပထမကြိမ် အောင်နိုင်ခြင်း (၂၀:၁–၂၂)

၂၀:၁–၆ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင် ပါရှိသော ရှုရိဘုရင် ဗင်္ဟာဒဒ် သည် ၁၅:၁၈-၂၀ ၌ ဖော်ပြခဲ့သော ဘုရင်ပင်ဖြစ်သည်။ အာရမိတ်မင်း ၃၂ ပါးနှင့် မဟာမိတ်ဖွဲ့လျက် ရှမာရိပြည်အား တိုက်ခိုက်သိမ်းပိုက်ရန် မြင်းသည်တော်၊ စစ်ရထားများ ဖြင့် စစ်ချီလာကြသည်။ မြို့ကို ဝန်းရံပြီးသောအခါ “သင်ရွှေငွေ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ အချစ်ဆုံးဇနီး၊ သားသမီးများကို ငါပိုင်၏” ဟူ၍ ဣသရေလမင်းထံ ရာဇသံဆင့်ဆိုစေသည်။ အာဟပ်မင်းလည်း အားမတန်မာန်လျှော့၍ လိုက်လျောသည်။ ထိုမျှနှင့် မကျေနပ်နိုင်သေးသဖြင့် နောက်တဆင့်တက်၍ သူ့ကျွန်များကို စေလွှတ်ပြီး ကြိုက်ရာပစ္စည်းများ သိမ်းဆည်းယူငင် ခွင့်ပြုရန် တောင်းဆိုသည်။

၂၀:၇–၁၂ ဣသရေလ သက်ကြီးသူများက ဒုတိယတောင်းဆိုချက်မှာ စော်ကားရာ ကျလွန်းသဖြင့် မလိုက်လျောရန် အာဟပ်မင်းအား အကြံပြုကြသည်။ အာဟပ်မင်း၏ ပြန်ကြားချက် သိရသောအခါ ဗင်္ဟာဒဒ်မင်းသည် စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် “ရှမာရိတပြည်လုံး မိမိ၏ စစ်သည်တစ်ဦးစီဖို့ မြေမှုန့်လက်တစ်ဆုပ်စီမျှ မကျန်မကြွင်းရအောင် ငါဖျက်ဆီးပစ်မည်” ဟု ကြုံးဝါးသည်။ အာဟပ်မင်းကလည်း “စစ်သည်ကောင်းတို့မည်သည် ချပ်ဝပ်တန်ဆာဝတ်လျက် မတိုက်ခင်နိုင်ပြီဟု ဝါးကြွားရိုးထုံးစံမရှိ” ကြောင်း တုန့်ပြန်သည်။ အာဟပ်မင်း၏ စကားသည် မဟာမိတ်မင်းတို့နှင့် အတူ ဗင်္ဟာဒဒ်မင်း အရက်သောက်ပွဲ ခံနေချိန် ရောက်လာသဖြင့် သွေးဆူကာ ချက်ချင်းစစ်ချီမိန့်ပေးသည်။

၂၀:၁၃–၁၅ ထိုအခိုက်တွင် ဘုရားသခင်၏ ပရောဖက်သည် အာဟပ်မင်းထံသို့ ပေါ်ထွန်းလာ၍ စစ်နိုင်မည့် အကြောင်း ဗျာဒိတ်ပေးသည်။ ဘုရားသခင်က အာဟပ်မင်းကိုယ်တိုင် စစ်ဆင်ကွပ်ကဲ ရမည်။ မြို့စားနယ်စားတို့၏ တပ်မှူးငယ် ၂၃၂ ယောက်က ဦးဆောင်လျက် နောက်ပါဣသရေလလူ ၇၀၀၀ ဖြင့် ချီတက်စေသည်။ အငယ် ၁၅၌ ပါရှိသည့် ဣသရေလ အမျိုးသားအပေါင်း ဆိုသည်မှာ ရှမာရိမြို့မှာ ရှိသော စစ်သည်အင်အားကို ဆိုလိုသည်။ လူငယ်လူရွယ်များ အရေအတွက် နည်းနည်းဖြင့် စစ်ပွဲတိုက်ခိုက်စေခြင်းမှာ သွေးသားအင်အားကြောင့် စစ်ပွဲနိုင်ခြင်း မဟုတ်။ ဘုရားသခင် ပါရှိခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကြောင်း သိစေရန်ဖြစ်သည်။

၂၀:၁၆–၂၂ ဗင်္ဟာဒဒ်ဘုရင် အရက်သောက်၍ ဖင့်လေးနေစဉ် အာဟပ်မင်းက လက်ဦးမှု ရယူတိုက်ခိုက်သည်။ မွန်းလွဲချိန်ရောက်သောကြောင့် ဗင်္ဟာဒဒ်၏ မဟာမိတ်မင်းများသည် သောက်လို့ ကောင်းဆဲ၊ မူးကောင်းနေဆဲ။ ဣသရေလလုလင်ပျို တပ်မှူးငယ် ၂၃၂-ဦး မြို့ထဲက ထွက်ချီလာကြောင်း၊ ဗင်္ဟာဒဒ်မင်းထံ ကြားလျှောက်သောအခါ အရှင်ဖမ်းဆီးရန် မိမိတပ်ကို အမိန့်ပေးသည်။ ဤအမိန့်က ဣသရေလ တပ်ကို အမှန်အသာစီးရစေ၏ ပျိုရွယ်သော တပ်မှူးငယ် ၂၃၂-ဦးက မူးရူးနေသော ဗင်္ဟာဒဒ်၏တပ် ကို အတင်းဝင်ရောက် စီးနင်းတိုက်ခိုက်ရာ ရှုရိတို့ အတုံးအရုံးကျဆုံး လျက် ကစဉ့်ကလျား ထွက်ပြေးရသည်။ တပ်ပြိုကွဲသည့် ရှုရိလူ တို့သည်လည်း ရှုရိပြည်သို့တိုင် ဆုတ်ခွါသွားကြသည်။ တိုက်ပွဲပြီးဆုံးသောအခါ ဘုရားသခင် ပရောဖက်က အာဟပ်မင်းအား ရှုရိပြည်သားတို့သည် နောင်နှစ်နွေ၌ တဖန်လာရောက် တိုက်ခိုက်ကြလိမ့်ဦးမည် ဟု သတိပေးသည်။

၁၀။ အာဟပ်မင်း ရှုရိတို့အပေါ် ဒုတိယအကြိမ် အောင်နိုင်ခြင်း (၂၀:၃၅–၃၄)

၂၀:၂၃–၂၅ ဗင်္ဟာဒဒ်တပ်များ စစ်ရှုံးရခြင်း မှာ အကြောင်း ၂-ရပ် ရှိသည်ဟု ရှုရိမင်းတိုင်ပင် အမတ်များက သုံးသပ်သည်။ ၎င်းမှာ (၁) တောင်ပေါ်တိုက်ပွဲ ဖြစ်သောကြောင့် စစ်ရှုံးခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ဣသရေလ တို့ကိုးကွယ်သည့် ဘုရားသည် တောင်ပေါ်ဘုရား ဖြစ်သောကြောင့် တောင်ပေါ် စစ်ပွဲ၌ ဣသရေလတို့ အနိုင်ရအောင် ကူမနိုင်ခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ယူဆရသည်။ ထို့ကြောင့် နောက်စစ်တစ်ပွဲကို မြေပြန့်လွင်ပြင်တွင် စစ်ခင်းကြမည်။ (၂) ဗင်္ဟာဒဒ်၏ မဟာမိတ်မင်းကြီး ၃၂ ပါးသည် စစ်နည်းပရိယာယ်ကို မကျွမ်းကျင်ဘဲ စစ်သူကြီးများ နေရာတွင် ကိုယ်တိုင် ကွပ်ကဲ တိုက်ခိုက်ခဲ့သဖြင့် ရှုံးနိမ့်ရသည်။ သူတို့နေရာ၌ စစ်ရေးကျမ်းသူ စစ်ဗိုလ်တပ်မှူးများဖြင့် အစားထိုးမည်။

၂၀:၂၆–၃၀ နောက်နှစ်ပွင့်လင်းရာသီတွင် ဗင်္ဟာဒဒ်၏ တပ်သည် ဣသရေလတို့အား တိုက်ခိုက်ရန် အာဖက်စမ်းရေထွက်ဒေသသို့ ချီတက်ကြသည်။ ရှုရိတပ်ပေါင်းစု နှင့် နှိုင်းလှဉ်လျှင် ဣသရေလတပ်ဖွဲ့သည် ဆိတ်သူငယ်နှစ်စုသာသာ မျှသာရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏ လူသည် အာဟပ်မင်းထံ ရောက်ရှိလာပြန်သည်။ ရှုရိတို့က ဣသရေလတို့၏ ဘုရားသည် တောင်ကိုသာ အစိုးရသော ဘုရားအဖြစ် ချိုးနှိမ်ယူဆသော ကြောင့် မြေပြန့်လွင်ပြင် ဘုရားလည်းဖြစ်ကြောင်း သိစေမည်ဟု ပြောပြသည်။ မြေပြန့်တိုက်ပွဲကို ဆင်နွှဲတိုက်ခိုက်သောအခါ ရှုရိခြေလျင်စစ်သား တစ်သိန်း ကျဆုံးသည်။ ကျန်စစ်သူရဲများသည် အာဖက်မြို့ရိုးကို ကျော်ပြီး အလုအယက် ထွက်ပြေးကြစဉ် မြို့ရိုးပြိုကျ သဖြင့် စစ်သူရဲပေါင်း နှစ်သောင်း ခုနှစ်ထောင်ပေါ် ပိ၍ သေကြေကြ ပြန်သည်။

၂၀:၃၀–၃၄ ဗင်္ဟာဒဒ်လည်း အာဖက်မြို့ထဲ ပြေးဝင်၍ အတွင်းခန်းတစ်ခု၌ ပုန်းအောင်းနေရသည်။ ငယ်သားကျေးကျွန်တို့က အာဟပ်မင်းထံမှာ အသက်ချမ်းသာရဖို့ အသနားခံရန် နားချကြသည်။ ထိုနောက် လျှော်တေ အဝတ်ကိုဝတ်၊ ကြိုးခွေကို ရွက်လျက် အာဟပ်မင်းထံဝင်ပြီး ဗင်္ဟာဒဒ်မင်းက အသက်ချမ်းသာပေးရန် အသနားခံကြောင်းတင်လျှောက်သည်။ အာဟပ်မင်းက ထုံအအ “ငါ့အစ်ကို အသက်ရှင်သေးသလား” ဟု သတင်းမေးသည့် အပေါ် ဗင်္ဟာဒဒ်ကျွန်များက “မှန်ပါသည်။ ဗင်္ဟာဒဒ်သည် အာဟပ်မင်း၏ ညီအစ်ကို မှန်ပါသည်” ဟု ချက်ချင်းချော်လဲရောထိုင်ကြသည်။ အာဟပ်မင်းက ဗင်္ဟာဒဒ်အား သူထံသို့ ခေါ်ဆောင်လာခိုင်းသည်။ ဗင်္ဟာဒဒ်မင်းက သူ့ဘိုးဘေးတို့က သိမ်းပိုက်ခဲ့သော ဣသရေလ မြို့များ (၁၅:၂၀) ကို ပြန်လည်ပေးအပ်မည်ဟု ကတိပြုပြီး၊ ဒမာသက်မြို့၌လည်း ရောင်းဝယ် ဖောက်ကားခွင့် ပြုသည် (ငယ်၊ ၃၄)။ ထိုသို့ဖြင့် အာဟပ်သည် ဗင်္ဟာဒဒ်အား ကွပ်မျက်ရမည့် အစား စစ်ပြေငြိမ်း စာချုပ်ချုပ်၍ ချမ်းသာခွင့်ပေးခဲ့သည်။

၁၁။ အာဟပ်မင်း၏ မနာခံမှု (၂၀:၃၅–၄၃)

၂၀:၃၅–၃၆ အာဟပ်မင်းသည် ဣသရေလနှင့် အာရှုရိတို့ အကြားတွင် ရှုရိလူများအား ကြားခံထားချင် သည်။ အာဟပ်၏ မိုက်မဲသော လုပ်ဆောင်ချက်မှ လက်တွေ့ သင်ခန်းစာတစ်ရပ် ပေါ်ထွက်လာမည် ဖြစ်ကြောင်း ပရောဖက်တစ်ပါးအားဖြင့် ဖော်ပြလာသည်။

ပရောဖက်တစ်ဦးက ဘုရားသခင် အမိန့်ရှိသဖြင့် မိမိပါးကို ရိုက်ရန် အိမ်နီးချင်း တစ်ဦးအား ပြောရာ ငြင်းပယ် ခံရသည်။ ထိုငြင်းပယ်ခြင်းမှာ ဘုရားစကားကို ငြင်းပယ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားစကားတော်ကို မနာခံသောကြောင့် ထိုသူကို ခြင်္သေ့ကိုက်စားသည်။

ဘုရားသခင်က ရိုက်နှက်ဖို့ စေခိုင်းသော်လည်း သူ့မိတ်ဆွေလည်းဖြစ်၊ ဘုရားလူလည်း ဖြစ်သောကြောင့် လွတ်ပေးလျှင် ပရောဖက်ကောင်းတစ်ဦး ဖြစ်လင့်ကစား ပြင်းထန်နာကျင်စွာ ပြစ်ဒဏ်ပေး ထိုက်သည်ဟု ဆိုသော ဘုရင်သည် သူနှင့် ဘုရားသခင်၏ ရန်သူကို ဘုရားကရိုက်နှက်ဖို့ စေခိုင်းသောအခါ၌မူ အသက်ချမ်းသာပေးခဲ့သည်။၁၆

၂၀:၃၇–၄၃ ထိုပရောဖက်သည် ပါးရိုက်ခံဖို့ ထပ်မံလိုက်ရှာရာ နောက်တစ်ဦးကမူ နားရင်းပါးရင်း နာနာတီးလွှတ်လိုက်သည်။ ဖူးယောင်နေသော မျက်နှာဒဏ်ရာကို ပုဝါဖုံးအုပ်ပြီး အာဟပ်မင်းအလာကို စောင့်နေသည်။ အာဟပ်မင်းနှင့် တွေ့ဆုံသောအခါ ဤသို့လျှောက်တင်သည်။ စစ်မြေပြင်၌ စစ်တိုက်ကြစဉ် စစ်သားတစ်ဦးက သူ့အား ရန်သူ သုံ့ပန်းတစ်ဦးကို မလွတ်သွားဖို့ စောင့်ကြပ်ခိုင်းခဲ့သည်။ အကယ်၍ လွတ်သွားလျှင် မိမိအသက်(သို့) ဒဏ်ငွေ ကို ပေးလျှော်ရမည်ဟု ဆို၏။ သူသည် ဂရုတစိုက်စောင့်ကြပ်ပါသော်လည်း အခြားလုပ်ဆောင်ဖွယ်ဖြင့် အာရုံရှုပ်နေသဖြင့် ထိုစစ်သုံ့ပန်း လွတ်သွားသည်။ မိမိပြစ်ဒဏ် ခံထိုက်သလောဟု မေးမြန်းသည်။ အာဟပ်မင်းကလည်း ထောက်ထား သက်ညှာစရာမရှိ။ အပြစ်နှင့် ပြစ်ဒဏ်ရှင်းနေပြီးသား ဟု အမိန့်ရှိသည်။ ထိုအခါ ပရောဖက်၏ ထောင်ချောက်စကား၌ သားကောင်မိလေပြီ။ သူ့မျက်နှာဖုံး ပုဝါအားခွါချ လိုက်သောအခါ အာဟပ်မင်းသိသော ပရောဖက် ဖြစ်နေ၏။ အာဟပ်မင်းထံတွင် စစ်သုံ့ပန်း ဗင်္ဟာဒဒ်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်အား နာခံလျှင် ဣသရေလ၏ ရန်သူကို သူသုတ်သင်ရမည်။ သို့သော် နာခံမှုမရှိ၊ လွှတ်ပေးသည့် အတွက် အာဟပ်မင်း အသေခံရမည် သာတည်း။ Campbell Morgan က ဤသို့ ရှင်းပြသည်။

ကျမ်းစာပုံဥပမာ၏ အဓိပ္ပါယ်ကို ဤသို့ ယူနိုင်သည်။ အာဟပ်မင်းသည် ဘုရားရှင် မိန့်မှာသည့် ကိစ္စတစ်ရပ်ကို ဆောင်ရွက်စရာရှိသည်။ သူ့တွင် စစ်မှုရေးရာကိစ္စ များမြောင်လှသောကြောင့် ထိုအမှုဆောင်ရွက်ရန် မေ့လျှော့ခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ပျက်ကွက်မှုအတွက် အကြောင်းပြချက်ကား မရိုးနိုင်မထပ်နိုင်အောင် များလေစွ။ သို့သော် လည်း မည်ရွေ့မည်မျှ ဗာဟီရများ ပြားစေကာမူ ဘုရားသခင်စေခိုင်းသော တိကျသည့် အဓိကက အမှုကိစ္စကို မပေါ့လျော့အပ်ပါ။ စိတ်ရင်းမှန်ကန်စွာ ဤအမှုလုပ်ဆောင် ပြီးမှ အခြားအမှုကိစ္စ ပြုရန်ဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင် များပြားရှုပ်ထွေးစေကာမူ ဘုရားစကားသည် အဓိကတာဝန်ဖြစ်၍ မမေ့မပေါ့လျော့အပ်ပါ။၁၇

အာဟပ်မင်းသည် သူ့ရှေ့ကသွားသော ဒါဝိဒ်မင်း ကဲ့သို့ပင် မိမိစကားတွင် ထောင်ချောက်မိသည်။ သို့သော် ဒါဝိဒ်မင်းသည် ချက်ချင်းနောင်တရ၍ အပြစ်ဝန်ချတောင်းပန်သည်။ အာဟပ်မင်း၌ ထိုအပြုအမူမတွေ့ရ။ မိမိအပြစ်ကို ဝန်ချတောင်းပန်ရမည့် အစား ဘုရားသခင်ကို ငြူစူစိတ်ဆိုးသည်။ ကရုဏာတော်ကို ခံယူရမည့်အစား အမျက်တော်ကိုသာ သာ၍ နှိုးဆွစေခဲ့ကြောင်း ကျန်အခန်းများတွင် ဖတ်ရှုရမည်။

ယခုအနက်ဖွင့်ကျမ်းကို သက်ဆိုင်ရာတို့၏ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် ဝေမျှပေးထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ မူရင်းကို သွားရောက်ကြည့်ရှုလေ့လာလိုပါက http://bbcmm.net/the-believers-bible-commentary တွင် လေ့လာနိုင်ပါသည်။

တစ်စုံတစ်ခုကို မှတ်ချက်ပြုရေးသားလိုပါက အောက်တွင်ရေးသားဖေါ်ပြနိုင်ပါတယ်။