(၈) မောရှေနှင့် ယောရှုထက်ခရစ်တော်ကြီးမြတ်ခြင်း (၃:၁၊ ၄:၁၃)

၃:၁ မောရှေသည် ဣသရေလလူမျိုး၏တစ်ဦးတည်းသော မဟာအမျိုးသားသူရဲကောင်းကြီး ဖြစ်သည်။ သို့ကြောင့် ကလောင်ရှင်က တတိယအချက်အနေဖြင့် ထိုမောရှေထက် ယေရှုခရစ်က ပိုမိုကြီးမြတ်ကြောင်း ပြသသည်။

ကျမ်းပိုဒ်ကို ”ကောင်းကင်ဘုံနှင့် စပ်ဆိုင်သော ခေါ်ဘိတ်တော်မူခြင်းကျေးဇူးကို ခံရသောသူ သန့်ရှင်းသောညီအစ်ကိုတို့” ဟူ၍ ခြေဆင်းခင်းထားပါသည်။ အမှန်တကယ်ယုံကြည်သူများသည် စင်ကြယ်သူများဖြစ်ကြသောကြောင့် အသက်တာအသီးသီးသည်လည်း စင်ကြယ်သည်။ ခရစ်တော်၌ စင်ကြယ်သူများဖြစ်သကဲ့သို့ဖြစ်လည်း ဖြစ်သင့်ကြသည်။

ကောင်းကင်ဘုံမှခေါ်ဘိတ်ခြင်းသည် ဤကမ္ဘာမြေပေါ်တွင် ဣသရေလူမျိုးအား ဘိတ်ခေါ်ခြင်းနှင့်မတူညီပါ။ ဓမ္မဟောင်းမှ သန့်ရှင်းသူများသည် ရုပ်ဝတ္ထုကောင်းကြီးမင်္ဂလာ ဖြစ်သော ကတိတော် မြေသို့ခေါ်ဘိတ်ခြင်းဖြစ်သည် (ကောင်းကင်နိုင်ငံမျှော်လင့်ချက်လည်း ရှိပါသည်)။ အသင်းတော်သမိုင်း ကာလတလျှောက်မှာ ယုံကြည်သူများသည် ကောင်းကင် အမွေခံများ ဖြစ်ဖို့ရန်ဝိညာဉ်ရေးရာ ကောင်းကြီး မင်္ဂလာ ခံစားဖို့ခေါ်ဘိတ်သူများဖြစ်သည်။

ယေရှုခရစ်တော်ကိုကြည့်ကြပါစို့။ ကျွန်ုပ်တို့ထက် ထူးထူးကဲကဲ ချမ်းသာသူဖြစ်သည်။ တမန်တော် အဖြစ်ဝန်ခံခြင်းမှာ ကျွန်ုပ်တို့အား ဘုရားရှင်တော်ထံသို့ပို့ဆောင်ပေးသူဖြစ်သည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း အဖြစ် ဝန်ခံခြင်းမှာ ဘုရားရှင်တော်ထံသို့လျှောက်လဲပေးသည်။

၃:၂ မောရှေနှင့်အသွင်အပြင်တူညီသောအချက်တချက်ရှိသည်။ မောရှေသည် ဘုရားရှင် အိမ်တော်တွင်သစ္စာခံဖြစ်သကဲ့သို့ ယေရှုခရစ်သည်လည်းဘုရားရှင်ထံတွင် သစ္စာရှိသူဖြစ်သည်။ အိမ်တော်ဆိုခြင်းမှာ တဲတော်သာမကပါ။ မောရှေနှင့်ဘုရားရှင်တို့ ဆက်သွယ်ရသည့် ပတ်ဝန်းကျင် အခြေအနေတစ်ခုလုံးလည်းပါဝင်သည်။ ထိုနေရာသည် ဘုရားရှင်ရွေးချယ်ထားသော ရှေးဦး ဣသရေလ လူမျိုး၏ အိမ်တော်လည်းဖြစ်သည်။

၃:၃ ယေရှုနှင့်မောရှေ၏ အသွင်အပြင်တူညီခြင်း ဤမျှနှင့်ပြီးဆုံးသွားပါပြီ။ အခြား ကြီးစိုးခြင်းပုံစံများလည်းရှိပါသည်။ ပထမအချက်အနေဖြင့် သခင်ယေရှုသည် မောရှေထက် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ ကြွယ်ဝသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အိမ်ဆောက်သူ ဗိသုကာရှင်သည် ထို အိမ်ထက်ကျက်သရေမင်္ဂလာရှိသည်။ သခင်ယေရှုသည် ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်ကို ဆောက်လုပ်သူ ဖြစ်၍ မောရှေသည် အိမ်၏အခန်းငယ်ဆောက်လုပ်သူမျှသာဖြစ်သည်။

၃:၄ ယေရှုသည် ဘုရားရှင်ဖြစ်တော်မူသောကြောင့်သာ၍ကြီးမြတ်သည်။ အိမ်တိုင်းအိမ်တိုင်း တွင် ဆောက်လုပ်သူရှိပါသည်။ သို့သော်လည်း အရာခပ်သိမ်းကို တည်ဆောက်သူသည် ဘုရားရှင်တော် တပါးတည်းသာဖြစ်ပါသည် ယော ၁:၃၊ ကော ၁:၁၆၊ ဟေဗြဲ ၁:၂-၁ဝတို့ကို ဖတ်ရှုလေ့လာလျှင် သခင်ယေရှုသည် ဖန်ဆင်းခြင်းတွင် အားရတက်ကြွစွာ ပါဝင်ခဲ့ကြောင်း တွေ့ရမည်။ နောက်ဆုံး ကောက်ချက်ဆွဲလျှင်ယေရှုခရစ်သည် ဘုရားသခင်ဖြစ်သည်ဆိုသော အချက်သာ တွေ့ရမည်။

၃:၅ တတိယချက်အနေဖြင့် ခရစ်တော်သည် သားတော်ဖြစ်သည့်အတိုင်း မောရှေထက် ကြီးမြတ်သည်။ မောရှေသည် ဘုရားရှင်အိမ်တော်မှာ အစေခံသူဖြစ်သည့်အတိုင်း ငယ်ကျွန်သစ္စာရှင်ဖြစ်သည်(တော ၁၂:၇)။ ကြွရောက်လာမည့်မေရှိယသခင်၏ ရှေ့တော်ပြေးနိမိတ်ဖြစ်သည်။ နောက် ပြောလတံ့သော အရာတို့ကို သက်သေခံသည်။ ထိုသက်သေခံချက်မှာ ခရစ်တော်၏ ကယ်တင်ခြင်း သတင်းကောင်းဖြစ်သည်။ ထိုအကြောင်းကိုဓမ္မသဘင်တစ်ခုတွင်ယေရှုက ”သင်တို့သည် မောရှေစကား ကိုယုံလျှင်ငါ့စကားကိုမယုံဘဲနေနိုင်ကြ။ အကြောင်းမူကား မောရှေသည်ငါ့အကြောင်းကို ရေးထား၏” (ယော ၅:၄၆)ဟု ဆိုထားပါသည်။ တပည့်တော်များနှင့်တူ ဧမောက်သို့ ဒေသစာရီ လှည့်လည်စဉ်တွင်လည်း မောရှေနှင့် ပရောဖက်များအကြောင်းကို ”မောရှေ၏ကျမ်းစာမှစ၍ ပရောဖက်တို့၏ ကျမ်းစာများ၌ ကိုယ်တော်ကိုရည်မှတ်၍ရေးထားသမျှသောကျမ်းစာချက်အနက်ကို ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြ တော်မူ၏”ဟု ဆိုထားပါသည် (လု ၂၄:၂၇)။

၃:၆ ခရစ်တော်သည် အဘဘုရားသခင်အိမ်တော်တွင် ငယ်ကျွန်ကဲ့သို့သစ္စာစောင့်ထိန်းသည် မဟုတ်ပါ။ အိမ်ကြီးရှင်သားတော်အဖြစ်ထိန်းသိမ်းသည်။ သို့ကြောင့် သားတော်သည်ဖခင်ကဲ့သို့ အိမ် တာဝန်ရှိသည်။ အဘဘုရားသခင်၏အိမ်တော်သည် သားတော်၏ အိမ်တော်လည်း ဖြစ်သည်။

ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်သည် ယနေ့ခေတ်ကာလတွင် မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ ကလောင်ရှင်က သခင်ခရစ်တော်အား အမှန်တကယ်ယုံကြည်သူများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည့်အသိုင်း အဝန်း ဖြစ်သည်ဟုဖွင့်ဆိုထားပါသည်။ ”ငါတို့သည်ကား ရဲရင့်ခြင်း၌၎င်း၊ မျှော်လင့်ခြင်းနှင့်စပ်ဆိုင် သော ဝါကြွားဝမ်းမြောက်ခြင်း၌၎င်း၊ အဆုံးတိုင်အောင် တည်ကြည်လျှင် ထိုအိမ်တော်ရှင် ဖြစ်သတည်း” ဤနေရာတွင် ဦးစွာကယ်တင်ခြင်းရရှိဖို့လိုပါသည်။ ကယ်တင်ခြင်းစိတ်ချမှု ရရှိရန်မှာမိမိတို့ ရုန်းကန် ကြိုးစားမှုဖြင့် မရနိုင်ပါ။ ခရစ်တော်မှ အလုံးစုံပြုခဲ့သော လက်ဝါးကပ်တိုင် အမှုတော်အားဖြင့်သာ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ကယ်တင်ခြင်းခံပြီးသူဖြစ်ကြောင်း၊ ခံယူထားလျှင် ဘုရားသခင်၏ အိမ်ထောင်မိသားစု ဝင်အမှန်တကယ်ဖြစ်သွားပါသည်။ သစ္စာတရားဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်ကိုယုံကြည်ခြင်းမရှိ၊ ကတိတော်များကို အလေးမထား၊ မိရိုးဖလာအတိုင်း ရှင်သန်သူသည် ဒုတိယအကြိမ်မွေးဖွားခြင်း မခံရသူများဖြစ်သည်။ ထိုသူများအတွက် ကြောက်လှန့်ဖွယ်ရာ သတိပေးချက် ဆက်လက်ဖော်ပြထား ပါသည်။

၃:၇ ကလောင်ရှင်က ထိုသူများအား နှလုံးသားမာကြောသူများဟုဆိုထားပါသည်။ ဣသရေလ လူမျိုးများ ကန္တာရခရီးကြမ်းမှာ လျှောက်လှမ်းရသကဲ့သို့ ဘဝကြမ်းတမ်းမည့်အကြောင်း သတိပေး ထားပါသည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကလည်း ဆာ၉၅:၇-၁၁တွင် ”ယနေ့တွင် သင်တို့သည် ဗျာဒိတ်တော် အသံကိုကြားလျက် ခိုင်မာသောစိတ်နှလုံးမရှိကြနှင့်” ဟုဆိုထားပါသည်။

၃:၈ ဘုရားရှင်တော်၏အသံတော်ကြားလျှင်အလျင်အမြန်နားထောင်သင့်သည်။ ဘုရားရှင် တော်၏ ဒေါသအမျက်မခံရအောင် အသံတော်အား ယုံးမှားသံသယမရှိစေအပ်ပါ။

ဣသရေလသမိုင်းကိုပြန်ကြည့်လျှင် ကန္တရခရီလမ်းတလျှောက်တွင် ဆင်ခြေဆင်လက်စောဒ ကများ၊ လိုချင်တပ်မက်စိတ်များ၊ ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်း၊ မယုံကြည်ခြင်းနှင့်၊ သောင်းကျန်း ပုန်ကန်ခြင်းများဖြင့် သမိုင်းမော်ကွန်းတင်ခဲ့ကြသည်။ ရေဖိဒိမ်အရပ်၌ ရေငတ်ခြင်းဒုက္ခရောက်သော အခါ ဘုရားရှင်ပါရှိခြင်းရှိပါလေစဟု မြည်တွန်ညီတွားခဲ့ကြသည် (ထွ၊ ၁၇:၁-၁၇)။ ပါရန်တောသို့ ရောက်သောအခါတွင်လည်း အထောက်တော်များသည် သရဲဘောကြောင်စွာဖြင့် ပြန်လည်သတင်းပို့ ကြသည်။ (တော ၁၃:၂၅-၂၉)။ ပရိတ်သတ်အပေါင်းတို့ အဲဂုတ္တုပြည်၊ ဂူဟောင်းတွင် ကျွန်ပြန်ခံဖို့ ဆုံးဖြတ်ကြသည် (တော ၁၄:၄)

၃:၉ ထိုမယုံသင်္ကာမူကြောင့် ဘုရားရှင်တော်က ကြီးလေးသောအပြစ်ဒဏ်ချမှတ်သဖြင့် အနှစ်လေးဆယ်လုံးလုံး ကန္တာရာခယောင်းတောထဲတွင် ဒုက္ခလှလှတွေ့ခဲ့ကြသည် (တော ၁၄:၃၃-၃၄)။ အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်လာကြစဉ်တွင် စစ်သည်တော်များသည် အသက်နှစ်ဆယ်အရွယ် လူငယ်များ ဖြစ်ကြသော်လည်း အိုမင်းရင့်ရော်သေလွန်ကြကာ၊ ယောရှုနှင့်ကာလတ်တို့နှစ်ဦးသာ ကျန်တော့သည် (တော ၁၄:၂၈-၃ဝ)။

ထိုကဲ့သို့ ဣသရေလများ အနှစ်လးဆယ်လုံးလုံး ကန္တာရတောကြမ်းတွင် ဖင့်နွဲခြင်းသည် ယေရှုခရစ်တော် ပြည်လည်ထမြောက်ပြီးချိန်တွင်လည်း ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သည် ဣသရေ လူမျိုးအား နျစ်ပေါင်းလေးဆယ်အချိန်ပေးဦးမည်ဟု အတိတ်စိတ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုလူမျိုးတော် သည် ခရစ်တော်၏စကားသံကိုကြားသိခံယူရန် ခေါင်းမာခက်ထန်သူများဖြစ်သည်။ အေဒီ ၇ဝခုနှစ် တွင် ယေရုရှလည်း မြို့ပျက်သုဉ်းပြီး၊ တပါး အမျိုးသားလက်အောက်တွင် ကျရောက်ခဲ့သည် မဟုတ်လား။

၃:၁ဝ ဘုရားရှင်သည် ထိုလူမျိုးအား ရွံရှာသောကြောင့်စွန့်ပစ်ခဲ့သည်။ ဘုရားရှင်၏ စိတ်တော် နှင့် ကင်းဝေးကြသည်။ ဘုရားရှင်တော် ခင်းသောလမ်းသွေဖီကြသည်။

၃:၁၁ သို့ကြောင့် ဘုရားရှင်တော်၏ အမျက်ဒေါသသင့်ကြသည်။ ဘုရားရှင်တော် စီစဉ်ထား သောကတိတော်မြေ၊ ခါနာန်ပြည်သို့ ခြေချခွင့်မရကြ။

၃:၁၂ အပိုဒ်ငယ် ၁၂ မှ ၁၅ သည် ဣသရေလတို့၏ အတွေ့အကြုံကို သင်ခန်းစာယူ၍ ဝိညာဉ်တော်နှင့် နီးစပ်ဖို့ရန် သွန်သင်သည်။ ကျမ်းစာ တအုပ်လုံးမှာ စာဖတ်သူကိုလည်း ရဟူဒီလူမျိုး ကဲ့သို့ပင် ညီအစ်ကိုတို့ဟု လိပ်မူခေါ်ဝေါ်ထားပါသည်။ ထိုသို့ပြောခြင်းဖြင့် ရဟူဒီများသည် ယုံကြည်သူ ခရစ်ယာန်အစစ်အမှန်များဟု ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပါ။ စိတ်နှလုံးရင်းထဲမှ ယုံကြည်ခြင်း မရှိဘဲ အမည်ခံ ယုံကြည်သူများရှိကြရာ ထိုသူများသည် အသက်ရှင်တော်မူသော် ဘုရားသခင်နှင့် ဝေးနေကြသူများဖြစ်သည်။ ထိုယုံကြည်ခြင်းမျိုးသည် အစဉ်ကြောက်လန့်ဖွယ်ရာဖြစ်သည်။

၃:၁၃ ခရစ်ယာန်အသက်တာကို ခြိမ်းခြောက်နေသော ထိုအမည်ခံယုံကြည်ခြင်းအဆိပ် အတောက်အား ဖြေလွှတ်နည်းမှာ အချင်းချင်းအားပေးတိုက်တွန်းနည်းဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ဒုက္ခ အခက်အခဲကြုံတွေ့၍ စိတ်ဓါတ်ကျသောနေ့ရက်များတွင် ဘုရားရှင်၏လူများသည် ခရစ်တော်က မစွန့်လွှတ်ကြောင်းနေ့စဉ်နှင့်အမျှ သတိပေးနေရသည်။

တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အားပေးကူညီခြင်းသည် ဘုရားရှင်စိတ်တော်နှင့် ထိတွေ့သောအမှုတော် ဖြစ်သဖြင့် ညီအစ်ကိုအချင်းချင်း ပြုအပ်သောဝတ္တရားလည်းဖြစ်သည်။ ထိုနေ့ရက်ကာလနှင့် ပတ်သက်၍ ”ယနေ့”ဟုဆိုထားဖြင့် ဘုရား၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ကယ်တင်ရာနေ့ရက်တိုင်အောင် ပြုရမည်။ ”ယနေ့”ဟူသော စကားသည် ကယ်တင်ရာနေ့ရက်ကိုဆိုလိုသည်။

ဒုစရုက်လှည့်ဖျားခြင်းအားဖြင့် စိတ်နှလုံးမခိုင်မာစေခြင်းငှါ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်ရမည်။ အပြစ်ဒုစရိုက်သည် မကြာခဏထိတွေ့ ပတ်သက်ချင်စဖွယ် ဖြစ်အောင် ဆွဲဆောင်တတ်သည်။ ထိုအပြစ်ဒုစရုက်မှ ကင်းလွတ်နည်းမှာ ခရစ်တော်၌မှီခိုခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ခါတရံ အပေါစား စင်ကြယ်ခြင်းသည် ရိုးရာအစဉ်အလာ သဖွယ်ဖြစ်ပေါ်သည်။ ထိုအရာများသည် လောကနှင့် ဆိုင်သောအရာများဖြစ်သည်။ သို့သော်ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးတွယ်ကပ် အပြစ်ခွင့်လွှတ်ခြင်းမရှိ၊ သင်္ချိုင်းနောက်တွင် မျှော်လင့်ချက်မရှိ၊ နောင်တတရားမရှိအောင် လူအားစိုးမိုးချုပ်နှောင်တတ်သည်။

၃:၁၄ အစကနဦးတွင် ခရစ်တော်နှင့်ဆက်ဆံသကဲ့သို့ အဆုံးတိုင်အောင်စွဲမြဲကြရန် သတိပေး တိုက်တွန်းထားပါသည်။ ကယ်တင်ခြင်းရရှိပြီးသူသည် တဖန်ဆုံးရှုံးနိုင်ကြောင်း ဤကျမ်းပိုဒ်ကို မကြာခဏမှားယွင်းသင်ကြားပေးတတ်ကြသည်။ထိုသို့အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုခြင်းမပြုသင့်ပါ။အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် ကျမ်းစာတအုပ်လုံးတွင် သွန်သင်ထားသည်မှာ ကယ်တင်ခြင်းသည် ဘုရားရှင်တော်၏ ကျေးဇူးတော်နောက်တွင် ခရစ်တော်၏ အသွေးတော်က အတည်ပြုကြောင်းနှင့် ထိုအမှုကို ယုံကြည် လက်ခံ၍ကောင်းသောအမှုဖြင့် သက်သေထူရန် သွန်သင်ထားပါသည်။ စစ်မှန်သော ယုံကြည်ခြင်း သည် အမြဲတန်း အရည်အသွေးတောက်ပြောင်နေသည်။ ကယ်တင်ခြင်းကို မိမိဇွဲလုံ့လဖြင့် ရရှိသည်မဟုတ်ပါ။ စေတနာသဒ္ဒါထက်သန်စွာ ပေးသနားတော်မူသောကြောင့် ရရှိသည်။ ယုံကြည်ခြင်းသည် ကယ်တင်ခြင်း၏ ရေသောက်မြစ်ဖြစ်သည်။ တည်တံ့ခိုင်မြဲခြင်းသည် ကယ်တင်ခြင်း၏ အသီးအပွင့်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်၏ အပေါင်းအဖော်များသည် အဘယ်သူများ နည်း။ ယုံကြည်ခြင်းခိုင်မာစွာဖြင့် ခရစ်တော်အား ပိုင်ဆိုင်သူများဖြစ်သည်။

၃:၁၅ ဣသရေလတို့၏ စိတ်မချမ်းမြေ့ဘွယ်ရာ ဇာတ်လမ်းရှည်ကို ကလောင်ရှင်က ဆာလံကျမ်းစကားဖြင့် နိဂုံးချုပ်ပါသည်။ ”ငါ့ကိုအနည်းနည်းစုံစမ်း၍ ငါ၏အမှုတို့ကို မြင်ရသောတော တွင် ငါ့ကိုဆန့်ကျင်ဘက်ပြု၍ စုံစမ်းရာကာလ၌ ရှိသကဲ့သို့ မရှိကြစေနှင့်” (ဆာ ၉၅:၇-၈)ဟု ဆိုသည်။ ဤစူးရှခါးသီးသော စကားတော်သည် ဣသရေလလူမျိုးသို့ သတိပေးပြောကြားခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ယနေ့ခေတ်ကာလတွင် ခရစ်တော်၏ သတင်းစကားနှင့် ကင်းကွာပြီး၊ ပညတ်တော် အောက်သို့ ခြေဦးလှည့်သူများလည်း အကြုံးဝင်သည်။

၃:၁၆ သည် ခေါင်းမာသောဣသရေလ လူမျိုး၏သမိုင်းကြောင်းဖြင့် နိဂုံးချုပ်ထားသည်။ ကလောင်ရှင်က ဣသရေလလူမျိုး၏ ပုန်ကန်သောင်းကျန်းမှုကို အချက်ကျကျ(၃)ချက်ဖြင့် ဖော်ပြ ပေးသည်။ ပုန်ကန်ခြားနားမှု၊ ဒေါသအမျက်ထွက်စေခြင်းနှင့် အကျိုးအပြစ်သက်ရောက်စေခြင်း တို့ဖြစ်သည်။

ပုန်ကန်ခြင်း။ မောရှေဦးဆောင်မှုအောက်၌ အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်လာသူအားလုံးတွင် ယောရှုနှင့် ကာလက်မှလွှဲ၍ ပုန်ကန်သူများဖြစ်သည်။

၃:၁ရ ဒေါသအမျက်ထွက်စေခြင်း။ ဘုရားရှင်တော်အား ပုန်ကန်ခြားနားကြသဖြင့် ယေဟောဝါ ဘုရားရှင်၏အနှစ်လေးဆယ် အမျက်ဒေါသ သင့်ခဲ့ကြသည်။ လူခြောက်သိန်းခန့်ရှိ၍ အနှစ်လေးဆယ် ကြာညောင်းလာသောအခါ သင်္ချိုင်းအုတ်ဂူခြောက်သိန်းပေါ်ထွန်းလာသည်။

၃:၁၈ အကျိုးအပြစ်သက်ရောက်စေခြင်း။ နာခံခြင်းမရှိကြသောကြောင့် ခါနာန်ပြည် အပါ အဝင် အထက်ပါအချက်များတွင်လည်း အကြုံးဝင်သည်။

အဖြေသည် ရိုးစင်းသကဲ့သို့ တစ်ဦးတစ်ယောက်ခြင်း၏ အသက်တာတွင်လည်း သာမန် အမှုအဖွယ် သဘောထားတတ်ကြသည်။ ယုံကြည်သူခရစ်ယာန်များအတွက်မူ ဘုရားအမှုတော်နှင့် ဖီလာဆန့်ကျင်နေသောကြောင့် ကြီးမားသောအမှုဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်အများစုက လက်ခံသဘော တူတိုင်း အမှန်တရားဟု ယူဆနိုင်ပါသလား။ ဣသရေလလူမျိုးသမိုင်းတွင် လူနှစ်ဦးသာလျှင် ဖြောင့်မတ် မှန်ကန်၍ လူပေါင်းငါးသိန်းကျော် မှားယွင်းခဲ့ကြသည် မဟုတ်လော။

A.T. Pierson ဣသရေလလူမျိုးများ၏ မယုံကြည်ခြင်းအကြောင်းကို (၄)ချက်ဖြင့် မီးမောင်း ထိုးပြခဲ့သည်။

၁။ ဘုရားသခင်၏ သမ္မာတရားကို တိုက်ခိုက်ခြင်း၊ ဘုရားရှင်အား မုသာသုံးခြင်း ဖြစ်သည်။

၂။ ဘုရားရှင်၏တန်ခိုးတော်အား အားအင်ချိနဲ့၍ မည်သို့မျှ မတုန့်ပြန်နိုင်အောင် တိုက်ခိုက် ချေမှုန်းချင်ကြသည်။

၃။ ဘုရားသခင်၏ နိစ္စထာဝရတည်မြဲခြင်းကို တိုက်ခိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့နှုတ်ဖြင့် မဝန်ခံသော်လည်း ထာဝရပြောင်းလဲခြင်းမရှိသော ဘုရားရှင်၏ သဘောသဘာဝကို ခံယူသည်။

၄။ ဘုရားသခင်၏ ဖခင်ပီပီ သစ္စာရှိမှုကိုလည်းတိုက်ခိုက်ကြသည်။ မျှော်လင့်ချက်ပေးထား သော်လည်း အမှန်တကယ်ပြည့်ဝလာမည်မဟုတ်ဟု ခံယူကြသည်။

ကာလက်နှင့်ယောရှုသည် ဘုရားရှင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များ အမှန်တကယ်ဖြစ်လာခြင်း တန်ခိုးတော်ပြည့်ဝခြင်း၊ မပြောင်းလဲနိုင်သော ကျေးဇူးတော်၊ သစ္စာတော်နှင့်ပြည့်ဝခြင်းတို့ကို စွဲမှတ်ခံယူသူများဖြစ်သည်။

၃:၁၉ နိဂုံး။ မယုံကြည်ကြသောကြောင့် ပုန်ကန်သောသားသမီးများသည် ကတိတော်မြေနှင့် လွဲကြသည်။ ဘုရားရှင်လျာထားသောအမွေလည်း ဆက်ခံခွင့်မရကြ။ သင်ခန်းစကား မယုံကြည်သူ များ၏ ပုန်ကန်ခြားနားသော စိတ်သဘောထားကို ဆင်ခြင်သတိထားဖို့ဖြစ်သည်။

ကျမ်းပိုဒ်များထဲမှာ အနက်နဲဆုံးသော ကျမ်းချက်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဟေဗြဲကျမ်းစာတအုပ်လုံး ဖတ်ရှုပြီးသောအခါ ရှင်းလင်းလိမ့်မည်။