ဆာ ၆၃ အသက်ထက်ကောင်း၏

          ဒါဝိဒ်သည်ယော်ဒန်မြစ်အရှေ့ဘက်ကမ်း၊ယုဒတောနက်ထဲတွင် ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်နေရ သည် (၂ရာ ၁၅:၂၃၊ ၂က ၁၆:၂၊၁၇:၆) ဒါဝိဒ်မင်းသည်နန်းကျဘုရင်အဖြစ် ရဇဣန္ဒြေကျဆင်းနေ သော်လည်းစိတ်ဓါတ်မပျက်ပြား၊ ကိုယ်ကျင့်သိက္ခာမြင့်မားနေ၏။

၆၃:၁ သူ၏စကားမြင့်မားခိုင်မာပုံကိုကြည့်ပါ။ “အို ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ် ဘုရားသခင်ဖြစ်တော်မူ၏” ဟုဆိုသည်။ ထိုစကားသည်ကလေးစကားသို့နှယ် ရိုးစင်းသော်လည်း အဓိပ္ပါယ်လေးနက်ပြည့်ဝသည်။ အကျွန်ုပ်ဘုရားဟူသောစကားသည် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆက်ဆံရေးဖြစ်၍ ရှိရှိသမျှရတနာသိုလှောင်ရာဖြစ်သည် ။ပြဿနာများ၏အရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။

ဆာလံဆရာကအောက်ကျို့ရိုကျိုးစွာဖြင့် ကိုယ်တော်ကိုဝန်ခံသည်။ သာမန်အားဖြင့်ဝန်ခံလေ့ ရှိသည်သဘောထက်နက်နဲသည်။ ဘဝငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းကနေ့စဉ်စောစော ကိုယ်တော်ကိုရှာဖွေပါ သည်။ ကိုယ်တော်ပြုသမျှကို ငြင်းပယ်ခြင်းမရှိ။ အစဉ်ဝန်ခံသည်။ ဝိညာဉ်ဖြင့်ကိုယ်တော်ကို ဆာလောင်ငတ်မွတ်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာကိုလည်းအမှုတော်၌ဆက်ကပ်ချင်သည် ။အမှုတော်မြတ်၌ အစဉ်ထာဝရပါဝင်ချင်သည်။ ရေမရှိကုန်းခြောက်ခြောက်တွင် နွေရာသီခရီးသည်တလှပ်လှပ်နေငတ် သကဲ့သို့ကိုယ်တော်ကိုတမ်းတသည်။ ပတ်ကြားအက်မြေက ရေကိုတမ်းတမျှော်လင့်သည့်နှယ် ဖြစ်သည်။

၆၃:၂ ထိုအချိန်အခါမျိုးတွင် ယေရူရှလင်ဗိမာန်တော်ထဲ၌ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခဲ့ပုံကို ပြန်လည်မြင်ယောင်တမ်းတမိသည်။ မျက်ရည်ဝဲမိသည်။ ဘုန်းတန်ခိုးပြည့်စုံသောဘုရားရှင်ကို လွမ်းဆွတ်သတိရသည် ။ရွှေဗဟိုစည်သံမကြားရသောအရပ်မှာ မည်သည့်အရာကမှတင်းတိမ်နှစ်သိမ့် ခြင်းမပေးနိုင်ပါလား။ တချို့ကဤကျမ်းစကားကို အာရုံလွှင့်မျောခြင်းဟုဆိုသည်။ ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတန်ခိုးကို မိန်းမောဆွတ်ပျံ့ခြင်းဖြစ်ပေမည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတန်ခိုး သည်ကျောက်မျက်ရတနာကဲ့သို့ အစဉ်တောက်ပသည်။

ကိုယ်တော်သည်အကျွန်ုပ်စိတ်နှလုံးတွင်စိုးမိုးနေဆဲ၊ ကိုယ်တော်ရဲ့ကယ်တင်ခြင်းမှတပါး တန်ဘိုးမရှိ။ နေ့နေ့ညဉ့်ညဉ့်ကို ကိုယ်တော်ကောင်းမြတ်ပါဘိ။ အိပ်သည်ဖြစ်စေ၊ နိုးသည်ဖြစ်စေ၊ ကိုယ်တော်သည်အစဉ်လင်းပါ၏။

၈ ရာစု အိုင်းရစ်ကဗျာ

၆၃:၃–၄ ယုဒတောကြီးမျက်မဲသို့ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်နေစဉ် ပီတိသောမနဿဖြင့် ဤဝတ်ပြု တေးကဗျာ ဤသို့စပ်ဆိုသည်-

ကရုဏာတော်သည်အသက်ထက်ကောင်းသောကြောင့် အကျွန်ုပ်၏နှုတ်သည်ကိုယ်တော်ကို ချီးမွမ်းပါမည်။ ထိုသို့အသက်ရှင်စဉ်တွင်ကိုယ်တော်ကို ကောင်းချီးပေးပါမည်။ နာမတော်ကိုအမှီပြု လျက်လက်အုပ်ချီပါမည်။

          ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတော်သည် သူ့အသက်ထက်တန်ဘိုးကြီးမားပါသည်။ လူပါးစပ်နှုတ်များသည် ချီးမွမ်းဆိုရန်အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ ကောင်းချီးမင်္ဂလာခံစားဖို့ ဘဝတစ်ခုလုံး မပုံအပ်နိုင်ကြပါ။ လူ့လက်များသည်အလုပ်လုပ်ဖို့သာမဟုတ်ပါ။ လက်မြောက်၍ ချီးမွမ်းကိုးကွယ်ဖို့ရန်လည်းဖြစ်ပါသည်။

၆၃:၅–၈ ဤညစာပွဲတော်လောက်မည်သည့်ဂုဏ်ညစာစားပွဲမှမပြည့်စုံ။ စိတ်ဝိညာဉ်ရွှန်လန်း ခြင်းအပြည့်ရှိသည်။ အိမ်ရနားရကောင်းမှန်းမသိ။ တလောကလုံးပျော်ရွှင်စွာချီးမွမ်းသီချင်း ဆိုကြသည်။ ကိုယ်တော်ပြုခဲ့သောအမှုတော်သည် အဘယ်မျှဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းဘွယ် ကောင်းသနည်း။ အတောင်တော်အောက်မှာပျော်ရွှင်စွာ သီချင်းဆိုကြမည် ။လိုလေးသမရှိကိုယ်တော် ထံမှပြည့်စုံစွာရရှိကြသည်။ လူ့မျက်စိဖြင့်မြင်ရေသောမမြင်ရသောဘေးရန်များမှကွယ်ကာသည်။ တန်ခိုးအစွမ်းများကြသည်။

၆၃:၉ “ရန်သူ”ဟုတ်ပါသလား။ ရန်သူရှိပါသည်။ အကျွန်ုပ်ကိုဆန့်ကျင်ပုန်ကန်သူများဖြစ်ပါ သည်။ သို့သောပျက်စီးကြဦးမည်။ ပစ်စလက်ခတ်သေကြဦးမည်။ မည်သူကမှမသဂြိုဟ်ဘဲ ပိုးစိုးပက် စက်သေကြဦးမည်။

၆၃:၁၀ သို့သော်အကျွန်ုပ်သည်ဘုရားသခင်၌ ဝမ်းမြောက်နေမည်။ ဘုရားသခင်ကိုတိုင်တည် ၍သစ္စာဆိုသူများသည် ဝါကြွားစရာကြုံကြမည်။ မုသားစကားကျင်လည်သူများမူကား နှုတ်ပိတ် သောနေ့၌ဆုံကြရမည်။