နောက်သို့
ရှေ့သို့

ဓမ္မရာဇဝင်ပဌမစောင် - ၂၉

ဖိလိတ္တိတို့ဒါဝိဒ်ကိုဝိုင်းပယ်ခြင်း
1ဖိလိတ္တိလူတို့သည် ဗိုလ်ခြေအပေါင်းတို့ကို အာဖက်မြို့မှာ စုဝေးစေကြ၏။ ဣသရေလ လူတို့သည် ယေဇရေလမြို့မှာ ရှိသော စမ်းရေတွင်းအနား၌ တပ်ချကြ၏။ 2ဖိလိတ္တိမင်းတို့သည် လူတစ်ရာတပ်၊ တစ်ထောင်တပ်အစဉ်အတိုင်း ချီသွားသဖြင့်၊ ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လူတို့သည် နောက်တပ်၌ အာခိတ်မင်းနှင့်အတူ လိုက်ကြ၏။ 3ဖိလိတ္တိမင်းတို့ကလည်း၊ သင်နှင့်လိုက်သော ထိုသူတို့သည် အဘယ်သူနည်းဟုမေးလျှင်၊ အာခိတ်မင်းက၊ ဤသူသည် ဣသရေလရှင်ဘုရင် ရှောလု၏ကျွန်ဒါဝိဒ် ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ကြာမြင့်စွာ ငါ့ထံမှာနေပြီ။ ငါ့ထံသို့ ရောက်သောနေ့မှစ၍ ယနေ့တိုင်အောင် သူ၌အပြစ်တင်စရာ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ မတွေ့ဟု ဖိလိတ္တိမင်းတို့အား ပြောဆိုသော်လည်း၊ 4ဖိလိတ္တိမင်းတို့သည် စိတ်ဆိုးလျက် ဤသူပြန်ပါစေ။ မင်းနေရာချသော အရပ်သို့ သွား၍နေပါစေ။ ငါတို့နှင့်အတူ စစ်တိုက်မလိုက်စေနှင့်။ စစ်တိုက်ရာတွင် ငါတို့ရန်ဘက်၌ နေမည်ကို စိုးရိမ်စရာရှိ၏။ သူသည် သူ့သခင်၏စိတ်ကို ပြေစေခြင်းငှာ အဘယ်သို့ပြုနိုင်သနည်း။ ငါတို့လူများ၏ အသက်ကိုအပ်၍ ပြုနိုင်သည်မဟုတ်လော။ 5ရှောလု အထောင်ထောင်၊ ဒါဝိဒ်အသောင်းသောင်း သတ်လေစွတကားဟု အလှည့်လှည့်ကလျက် သီချင်းဆိုကြသောအခါ၊ ဤဒါဝိဒ်ကို ရည်ဆောင်၍ သီချင်းဆိုကြသည် မဟုတ်လောဟု အပြစ်တင်သောကြောင့်၊၁ရာ၊ ၁၈:၇၊ ၂၁:၁၁။ ၁ရာ၊ ၂၅:၄၂-၄၃။ 6အာခိတ်မင်းသည် ဒါဝိဒ်ကိုခေါ်၍၊ အကယ်စင်စစ် ထာဝရဘုရား အသက်ရှင်တော်မှုသည်အတိုင်း သင်သည် ဖြောင့်မတ်စွာပြုပြီ။ ငါနှင့်အတူ တပ်မှုတပ်ရေး၌ သင်သွားလာပြုမူခြင်းကို ငါအားရပြီ။ သင်သည် ငါ့ထံသို့ရောက်သောနေ့မှစ၍ ယနေ့တိုင်အောင် သင်၌ အပြစ်ကိုမတွေ့။ သို့သော် ဖိလိတ္တိမင်းတို့သည် သင့်ကို အလိုမရှိကြ။ 7သို့ဖြစ်၍ ယခုငြိမ်ဝပ်စွာ ပြန်သွားတော့။ ဖိလိတ္တိမင်းတို့ကို စိတ်ဆိုးစေခြင်းငှာ မပြုပါနှင့်ဟုဆိုသော်၊ 8ဒါဝိဒ်က ကျွန်တော်သည် ကျွန်တော်သခင် ရှင်ဘုရင်၏ရန်သူတို့ကို စစ်တိုက်မသွားစေခြင်းငှာ အဘယ်သို့ ပြုဘိသနည်း။ ကိုယ်တော်ထံမှာ နေသမျှကာလပတ်လုံး ယနေ့တိုင်အောင် အဘယ်အပြစ်ကို တွေ့တော်မူသနည်းဟု အာခိတ်မင်းအား မေးလျှောက်သော်၊ 9အာခိတ်မင်းက၊ သင်သည် ငါ့ရှေ့မှာ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်ကဲ့သို့ ကောင်းသည်ကို ငါသိ၏။ သို့သော်လည်း ငါတို့နှင့်အတူ စစ်တိုက်မလိုက်စေနှင့်ဟု ဖိလိတ္တိမင်းတို့သည် စီရင်ကြပြီ။ 10သို့ဖြစ်၍ သင်နှင့်လိုက်လာသော သင့်သခင်၏ ကျွန်တို့နှင့်အတူ နံနက်စောစောထ၍ မိုးလင်းသောအခါ ပြန်သွားတော့ဟု ဒါဝိဒ်အား ဆိုသည်အတိုင်း၊ 11ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လူတို့သည် နံနက်စောစောထ၍ ဖိလိတ္တိပြည်သို့ ပြန်သွားကြ၏။ ဖိလိတ္တိ လူတို့သည်လည်း၊ ယေဇရေလမြို့သို့ ချီသွားကြ၏။

ဓမ္မရာဇဝင်ပဌမစောင် - ၂၉ အနက်ဖွင့်

(၃) အာခိတ်မင်းကဒါဝိဒ်စေလွှတ်ခြင်း (အခန်း ၂၉)

          ၂၉:၁–၅ ဒါဝိဒ်နှင့်တပည့်တပန်းများသည် ဖိလိတ္တိတို့နှင့် ပူးပေါင်း၍ ပင်မတပ်ဖွဲ့မှ လိုက်ပါလာကြသည်။ အချို့မင်းညီမင်းသားများက အာခိတ်မင်းနှင့်အတူ ပင်မတပ်ဖွဲ့မှ ဒါဝိဒ်လိုက်ပါခြင်းအား မနှစ်သက်ကြ။ စစ်တိုက်ကောင်းနေစဉ် ဘက်ပြောင်းမှာ စိုးရိမ်ကြသည်။ တန်ပြန်တော်လှန်မည် ကြောက်ကြသည်။ ဖိလိတ္တိတွေးသကဲ့သို့ ရှောလုမင်းနှင့် စစ်ပြေငြိမ်းစရာအကြောင်း ရှိမည်လား။ ရှောလုတစ်ထောင်ထောင် ဒါဝိဒ် အသောင်းသောင်းဟူသော စကားကို ပြန်လည်ကြားယောင်ကြသည်။

၂၉:၆–၁၁ အကြံပေးချက်များသည် အကျိုးအကြောင်းခိုင်လုံပါသည်။ သို့ကြောင့် အာခိတ်မင်းက ဒါဝိဒ်အား ဇိကလပ်သို့ ပြန်လွှတ်သည်။ ဤနေရာတွင် ဒါဝိဒ်၏ အဖြေစကားသည် မှတ်သားဖွယ်ရာကောင်းသည်။ “ကျွန်တော်သခင် ရှင်ဘုရင်၏ ရန်သူတို့ကို စစ်တိုက်မသွားစေခြင်းငှါ အဘယ်သို့ပြုဘိသနည်း“ ဟု ဆိုသည်။ ထိုရန်သူများသည် ဒါဝိဒ်၏ အမျိုးအနွယ်ဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် အာခိတ်မင်းကို တစ်ခါလှည့်စားဖူးသည် (အခန်း၂၇)။ ယခုတကြိမ်လည်း ဖိလိတ္တိလူများကို လှည့်ဖျားဖို့ ထပ်မံကြိုးစားခြင်း ဖြစ်သည်။ အမှန်တကယ် တိုက်ခိုက်လျှင် ဣသရေလတို့ကို နိုင်ခြေရှိသည်။ နိုင်လျှင်လည်း ဖိလိတ္တိတို့က အုပ်စိုးကြဦးမည်။ ဂေါလျက်ခေါင်းကို ဖြတ်သောငှက်ကြီးတောင်ဓါးဖြင့် ဣသရေလခေါင်းများ ဖြတ်ဖို့ ဘုရားရှင်က ခွင့်မပြု။

ယခုသမ္မာကျမ်းစာအနက်ဖွင့်စာများကို http://bbcmm.net/ မှ ရယူဖေါ်ပြထားတာဖြစ်ပြီး သက်ဆိုင်ရာတို့၏ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် ဖေါ်ပြဝေမျှခြင်းဖြစ်ပါတယ်။
နောက်သို့
ရှေ့သို့

"

Our Visitor

0 0 2 4 4 7
Users Today : 7
Users Yesterday : 8
Users This Year : 1551
Views Today : 22
Views This Month : 263
Views This Year : 5288
"